29} Doğduğum ilk andan beri yarım kalmış gibiyim ve sen, diğer yarısısın beni bütün yapan tek şeyin.
aurora, exist for love
Ω
Aynanın karşısında beyaz gömleğinin düğmelerini iliklerken kendini belli eden karnına kaydı gözleri. Kalp atışları gün geçtikçe daha çok güçleniyor, ben buradayım diye bağırıyordu adeta.
Oldukça karışık hissediyordu Jeongguk sevdiği iki insanın düğününe hazırlanırken. Taehyung'a deli gibi aşıktı ve ondan bir bebeğinin olacak olması fikri bile harika hissetmesine sebep oluyordu.
Hızlıydı.
Her şey onun beklediğinin aksine çok hızlı ilerlemişti ve korkmadan edemiyordu, Taehyung ile hislerini bile birbirlerine açıklamaları beklenmedik ve hızlıydı. Bir isim koymadan önce sevişmişler, vakit geçirmelerine fırsat bile olmadan ikinci sevişmelerini yaşamanın ardından bebek haberi gelmişti.
Onunla daha fazla vakit geçirmiş olmak, bir ilişki içerisinde bulunma fırsatının elinden kaçmış olduğu gerçeğini kabullenemiyordu bir türlü. Ne zaman ileri gitmek için bir hamle yapsa durduruluyor, onu yeterince sevemediğini hissediyordu.
Jeongguk onu çok güzel sevmek ve sevilmek istiyordu, onunla yapmak istediği binlerce şey vardı ama hepsi bir rafa kalkmak zorundaydı. Oradan hiç alınamayacaklar ve tozlanıp gideceklerdi.
Gözlerinden yaşlar süzülürken son düğmeyi de kapatmanın ardından oturdu yatağın köşesine, hislerinin onu geçirmesi beklenmedik değildi ama bu kadar ağır olmasını kaldıramıyordu. Bir baba olmaya, bir çocuk yetiştirmeye hazır olduğundan bile emin değildi.
Kendini tanımıyordu, sadece bir kez kızgınlık geçirebilmişti, hiçbir şey yapamadan şimdi tamamen elinden kayıp gitmişti hepsi. Ağlamaları sesli bir hal alırken elini uzun saçlarından geçirerek susmaya çabaladı ama olmadı, kendini Taehyung ile hayal ediyordu ama o hayalin içine bir bebeği sığdıramıyordu, zaten hepsi yarım kalan hayalleriydi.
Kapısı hızla açıldığında Taehyung'a çevirdi bakışlarını, onun ormanı hatırlatan yatıştırıcı kokusunu seviyordu. Üzerinde beyaz düz tişörtü bulunan bedenin endişeli bakışları ağlamasının daha da şiddetlenmesine sebep oldu, Taehyung bir aile kurma fikri için delirirken ona bunu yaptığına inanamıyordu.
Önünde dizleri üstüne çökmüş beden ellerini büyük ellerinin arasına hapsettiğinde iç geçirdi, ne kadar kendini rahatlatmaya çabalıyor olursa olsun bir türlü durmuyordu gözyaşları. "Jeongguk, sevgilim..." Taehyung'un endişeli ses tonu giderek daha da kısılırken ve çaresiz bakışları yüzünü turlarken omuz silkti. "İyi misin bebeğim?" Bir şey söylemek için dudaklarını araladı ama konuşamadı, hiçbir şey yapmak istemiyordu Jeongguk, sadece onun kolları arasına girmek istiyordu, bu gücü de kendinde bulamıyordu.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
invisible string' taekook
Fanfictionomegaverse* twin* ''beni çeken bir ip tüm bu yanlış yollardan, doğruca kasaba barına tek bir altın iplik beni sana bağladı'' jeon jeongguk, kendini bir alfanın kollarında bu kadar güvende ve huzurlu hissederken, kendinin de bir alfa olduğunu unutuyo...