My Actor (COMPLETED)

🤓ᜋ᜔ᜀ: CHAPTER 19😎

~Chapter 19~

~Len~

"Good Morning Baby, stay beside me please."

Parang sirang plaka na paulit ulit sa isipan ko ang sinabi niya at hanggang sa ngayon ay hindi ko parin iyon makalimutan.

"Nakalimutan mong bumili nito" Bigla akong nabingi sa lakas ng kabog ng dibdib ko ng marinig ang malalim niyang boses.

"A-Ah Oo buti nabili mo, salamat" Wala sa sariling sabi ko sa kanya. Binuksan ko iyon at kaagad na ininum.

"Ok kalang ba? Kanina kapa wala sa sarili" Nag aalalang tanong niya bago naupo sa tabi ko. Sinamaan ko naman siya ng tingin.

Makapag alala akala mo parang hindi siya ang may kasalanan kung bakit palagi nalang akong wala sa sarili. Bakit kasi ganito ung nararamdaman ko eh. Nakakainis din ang ganito minsan.

Napaka bilis lumipas ng panahon akala ko nung una gusto kolang siya pero kalaunan nahuhulog na ako sa kanya. Hindi ko alam kung paano o kung bakit basta naramdaman ko nalang Isang araw mahal ko na siya. Ewan kung pagmamahal ba talaga ito kasi pareho kong nararamdaman ito sa kanilang dalawa.

Hindi narin ako nag ka chance pa na makita si Venx at ung pagkagusto ko sa kanya nandun parin at hindi ma wala wala pa. Oo nahuhulog na nga ako kay  Eugene pero hindi ko mapigilan ang puso ko na gustuhin parin si Venx kahit na hindi na siya bumalik pa. Nung una mahirap tanggapin at ngayon mas mahirap paring tanggapin kasi umaasa akong babalik pa siya at one day magkikita kaming dalawa at pag nangyari iyon mapapatunayan kona sa sarili ko kung sino ba talaga sa kanilang dalawa ang totoong Mahal ko.

Kaya hindi ko mapigilan ang sarili ko na isipin siya na Isang araw babalik siya at susungitan nanaman niya ako. Mahirap alisin sa sistema ang Isang tao na nauna mong gustuhin at nakasama sa nagdaang panahon.

Minsan naiisip kona pwede bang magmahal ang isang tao kahit may gusto nang iba? Mahirap, magulo at nakakalito.

Minsan na iisip ko na baka nagustuhan kolang si Eugene dahil may pagkatulad sila ni Venx pero minsan na iisip korin na totoo ang nararamdaman ko at hindi iyon dahil lang sa magkatulad sila minsan ni Venx.

I like Eugene at kailangang kalimutan kona si Venx dahil matagal na panahon na ang lumipas. Pero hindi ko man lang magawa.

Imagine it's been 3 months that he didn't came back to school at tapos na ang 2nd quarter namin. It's impossible to him to cope up with all the lessons. Baka nga nag enroll na iyon sa Ibang school kung nasaan man siya ngayon. I wish he's always safe.

Namimiss kona talaga ang supladong masungit naiyon. When ever I'm with him he always make me smile sometimes he make me annoy to the point that I like to punch him but deeply I like to punch his cute face and ruin his awesome hairstyle. But sadly to say nakakalimutan ko siya minsan dahil sa Isang tao.

And speaking of him katabi ko siya ngayon dito sa loob ng Van. We're heading to Province kung saan nakatira sina GrandMom at GrandDad.

Hindi sana sasama si Eugene kaya lang parehong wala din iyong parents niya for the whole weekends kaya pinilit na siya ni Mom na sumama.

"You want to sleep?" Tanong niya bigla sakin. Umiling naman ako sa kanya kasi hindi naman ako ina-antok at staka nag e-enjoy ako sa mga view na nadadaanan namin.

"Ok. Here. Para hindi sumakit leeg mo" Nawala ako sa tanawin na tinitignan ko at bumaling sa kanya ng nilagyan niya ako ng neck pillow na kanina lang ay suot niya.

"Paano ka?" Tanong ko kasi sa akin niya iyon pinasuot kaya paano siya? Hindi kaya sasakit niyan ang leeg niya kapag nakatulog siya?

"Well I'm going todo this para hindi manakit ang leeg ko" Sabi niya at nahiga bigla sa balikat ko na ikinatigil ng hininga ko.