My Actor (COMPLETED)

🤓ᜋ᜔ᜀ: CHAPTER 27😎

EUGENE'S POV

Bagsak ang balikat na naupo ako sa sofa namin pagkarating ko ng bahay.

Damnit! It's my chance to tell her! It's my chance but it turns out for nothing ng dahil sa nangyari.

Paano pa ako huhugut ulit ng pag-kakataon na kausapin siya at masabi sa kanya ang totoo kung nasayang lang ang pag-kakataon ko kanina. I'm ready to accept everything but...

Inis na napahilamos ako ng mukha dahil sa frustration.

It's too hard na ipunin lahat ng tapang ko masabi lang sa kanya ang totoo pero bullshit talaga!

Napahampas ako sa sofa dahil sa inis. Kapag minamalas ka naman ho. What's its plan with this? Ano ang pinaplano ng tadhana na mangyari at bakit hindi natuloy ang gusto kong ipagtapat sa kanya kanina? It's there a better time for this? I hope so, I hope for that.

"Gen!, Ano nasabi mo?" Tanong niya sakin ng makita ako sa sofa.

"Failed" Maikling sagot ko bago padabog na tumayo at naglakad patungong hagdan.

"Then find another way to tell her." Suggestion niya sakin na ikinatigil ko sa paghakbang.

Humarap ako sa kanya at bumuntong hininga "All my courage are gone Ate and I need to build another courage to tell her about my secret." Sabi ko sa kanya.

"Then collect all your courages and tell her as soon as possible ng sa ganun hindi ka mahuli dahil pag nagkataon iyon pagsisisihan mo talaga ang hindi pagsabi sa kanya ng maaga." Babala niya sakin na ikina-iling ko.

"Don't worry Ate, I'll tell her as soon as possible. Goodnight" I kiss her before going upstairs.

I hope hindi ako mahuli sa pagsabi sa kanya dahil pag nagkataon mawawalan ako ng chance na ipaliwang ang sarili ko at patunayan sa kanya na hindi ko siya pinaglalaruan lang.

LEN'S POV

I'm here at Alle's house talking to her and comforting her about what happened at my birthday party last night.

"You sure that everything is fine?" Nag aalalang tanong ko sa kanya.

Tumawa siya bago sumagot sakin. "Yeah everything is fine though hindi kopa nakakausap si Daniel dahil napaka seloso ng pinsan mo. But I'll assure you that everything is fine."

"Naka move on kanaba talaga?"

Sinamaan niya naman ako ng tingin. "You think niloloko kolang ang nararamdaman ko kay Hoper?" Seryosong tanong niya na mabilis kong ikina iling.

"No! I just want to know kung naka move on kanaba talaga so that wala na akong dapat pang ipag-alala."

"Look Len. Si Daniel man ang naging first love ko, si Hoper naman ang naging true love ko. True love exist at hindi mo iyon mararamdaman hanggat hindi mo natatagpuan ang taong nakatadhana para saiyo. At iyong nangyari kagabe? Never na nun mababago ang paniniwala ko sa kung sino ang totoong mahal ko. I choose Hoper at hindi ko siya ipagpapalit kahit na kay Daniel pa iyan. Ok na?"

"Ahhh...Idol na kita." Humahanga kong sabi sa kanya at niyakap siya.

"Eh ikaw?" Automatic na napabitaw ako sa kanya ng itanong niya iyon. Ang ganda na sana ng atmosphere eh tapos malilipat pa sakin ang usapan.