Close To You (Boy Series #1) (Completed)

Kabanata 07

Kabanata 07

HINDI AKO mapakali nang matapos ang practice namin. I immediately fixed my things and as fast as I could, I left my other classmates there. Dumeretso ako kaagad sa ladies restroom para magpalit ng damit at maghanda para sa huling klase namin ngayong umaga.

Sinigurado ko munang naka lock ang pinto bago hinubad ang P.E uniform na suot tsaka nagpalit ng school uniform.

After that day I trained myself to lock the door and to look at the cubicles before taking off my clothes. Not that I'm expecting them to repeat what happened, it's just... It's better to be prepared.

Nang matapos ay naghugas ako ng kamay. I look at my reflection at the mirror in front of me. Naalala ko nanaman ang nangyari kanina.

"Ughh!"

Naghilamos ako, I keep on splashing water at my face, tsaka lang ako tumigil nang may pumasok sa ilong ko na tubig. Napaubo ako.

"Shit."

Pinunasan ko ang mukha ko. While wiping off the water on my face, napatingin ako sa kamay ko. I still feel the warmth of his hand on my hand. Buong akala ko ay matigas at magaspang iyon but I was wrong.

Kroiwen's hand feels like a feather. So soft.

I remember how he intertwined his fingers through mine. I remember how he look at me with adore and gentleness. I remember his white teeth when he smiled at me. I remember how he snaked his arms around my waist.

It was... Slow... It feels like he's doing that for a reason, like he's up to something.

I remember how shame I was when all of our classmates shout and cheer. Ang mga sigawan nila kung paano nila kami tinudyo at pinaulanan ng panunukso.

Hindi ko alam na siya ang kapareho ko. At bakit ba kasi siya pa? Of all the boys our section had, why him? Ugh! Kairita!

Nang matapos ay inayos ko ang pagkakasabit ng bag ko tsaka lumabas na sa restroom. The moment I opened the door, lots of smiling face of my classmates filled my eyes.

Umirap ako ng magsimula nanaman sila sa pagtudyo.

"Bullshit!"

KINUHA KO ANG tray tsaka sumunod kila Dewei. Lunch break na ngayon, pero 'di ko pa rin maiwasang ngumiti from time to time sa tuwing naaalala ko ang mapulang pisnge ni Condessa. Kung paano siya gumawa ng paraan para maitago ang mapula niyang mukha.

"Hoy! H'wag ka ngang ngingiti-ngiti riyan, nandidiri ako sayo!"

Hindi ko pinansin si Regan, bagkus ay mas lalong lumaki ang ngiti ko sa labi.

Tang ina! Kinikilig pwet ko!

"'Anong nangyari riyan?" Dinig kong tanong ni Regan kay Dewei. Umupo ako sa upuang nakalaan sa akin tsaka nakangiting pinaglaruan ang pagkain ko.

Bagay na bagay ang kamay naming dalawa, parang hinulma ang mga iyon para sa isa't isa. Sa susunod na hahawakan ko ang kamay niya, sisiguraduhin kong matagal na magkalapat ang mga iyon.

"Partner niya si Pres sa P.E class nila."

Hinayaan ko lang sila na mag-usap. Tang ina, pati pagsubo ko nakangiti na rin ako!

"Hi!" hindi ako lumingon kay Eve, bumati si Regan at Dewei sa kaniya, nang magtama ang tingin namin ay tumango lang ako sa kaniya habang nakangiti pa rin, kumunot ang noo niya."

"Don't mind him." si Finn tsaka pinaghila siya ng upuan. Umupo roon si Eve tsaka nag-umpisang galawin ang pagkain.

"Luck or Cheat?" tanong ni Finn pagkalipas ng ilang segundo. Nakatingin ito sa akin pero wala akong ginawa kundi ang ngumiti ng ngumiti kaya sila Dewei at Regan ang sumagot.