Close To You (Boy Series #1) (Completed)

Kabanata 12

Dapat kagabi 'to eh, kaso nagtatampo sa'kin si signal kaya... HAHA

Tho I enjoyed writing this chapter. I hope you'll like it. :) Enjoy reading ♥

Kabanata 12

ABALA AKO sa paglalakad habang tinatanggal ang ilang glue na naiwan sa kamay ko. Finally! I'm freed!

Hindi ko alam kung paano natanggal ni Kroiwen ang pagkakadikit ng kamay naming dalawa, he just keep on rubbing and rubbing it with a hand cream until a minute of doing so, we noticed that the glue were finally coming off. Pagkatapos no'n ay hinugasan ko na ang kamay ko and done!

But the thing is, meron pa ring natitira kaya iyon ang pinagkakaabalahan ko ngayon habang palabas ng campus.

Tumingin ako sa kamay kong mamula-mula, I sighed. Buti na lang at hindi mahapdi dahil paniguradong mahihirapan ako sa pagtatrabaho at pagtulong sa mga kasama ko sa cafe.

Lumabas ako ng campus tsaka naghintay ng masasakiyan, wala kasing nakaparada ngayong mga tricycle dahil siguro may hinatid na sila. Tulad kanina ay pinagkakaabalahan ko pa rin ang kamay ko, mula sa oras na iyon ay wala pa ring dumadating na masasakiyan.

May mga ilan na ring estudyante akong nakakasama sa paghihintay. Ang iba ay tumatambay pa kasama ang nga kaibigan nila.

Tumingin ako sa kaliwa ko at nakita ko ang isang food stand, bigla akong natakam nang makita ang mga paninda ni Manong.

I didn't eat lunch, I was too preoccupied about my hand. I didn't get the chance to eat when my hand was freed because the afternoon class already started. I want to excuse myself but we had a long test for the preparation for the upcoming finale, kaya gustuhin ko mang kumain, wala akong nagawa kundi tiisin ang gutom at hintayin ang uwian.

"Dess!" lumingon ako at nakita si Kaius na tumatakbo sa palapit sa akin.

He's hair was in mess, mas darker ang kulay ng tela ng uniform ng mga Seniors kaya mas nadepena ang kaputian niya. Nakangiti siya kaya ngumiti ako pabalik.

"Pupunta ka na sa Cafe?" tanong nito nang makalapit sa akin.

Tumango ako, "Oo."

He smiled, he stand straight and put both of his hands inside his jean's pocket. Pasimple ko siyang pinagmasdan. He's cute when he blushed, but his body posture right now was different, he looks cool. Wearing their uniform, his messy hair because of the afternoon breeze, that innocent eyes of his that will disappear when he smile, his reddish lips were slightly parted, damn, he's gorgeous.

"D-Don't look at me l-like that..." he uttered and blushed. I giggled making him frowned and he faced me.

Tumingin ako pabalik sa kaniya. I smiled when I remember how he approached me the first time we met, the gentleness of his voice, his shy expression everytime our eyes meet. Ibang iba at malayong malayo sa kakilala ko.

Kung si Kaius ay biniyayaan ng labis na kahiyaan sa katawan, si Kroiwen naman ay sinimot ang lahat ng kakapalan ng mukha, 'di man lang nagtira para sa iba.

I giggled at my thoughts.

"What's funny?" kuno't noo na tanong ni Kaius.

Umiling ako, "Kain tayo..." wika ko tsaka tinuro iyong food stand na kanina ko pa pinagmamasdan.

I ate a lot. Maybe because the fact that I didn't eat lunch and maybe because I love how the sauce made. Masarap iyong sauce na gawa ni Manong, isama mo pa 'yong paninda niya.