Close To You (Boy Series #1) (Completed)

Kabanata 34

Kabanata 34

Kroiwen and I spent the remaining days reviewing in the morning and we continue working at night. A week from now it's examination day and it's the day I've been waiting and preparing for. We tried to review by group but the result was not good because some of us ended up fooling around. Dewei leads, of course.

Kaya sa sumunod na mga araw ay kung nag-aaya ang mga ito na mag-review kami ng sabay-sabay ay tumatanggi agad si Kroiwen at sasabihin na magsasarili na lang kami. We were fully aware that it will be fine and all of us were doing good in a minute or two, but the next more minutes it will be blast and chaotic.

Lalo na kapag nasa mood si Regan na samahan si Dewei sa kalokohan nito.

"Ano ang isusunod mo?" Kroiwen asked. Tumingin ako rito bago sinarado ang notebook ko na naglalaman ng reviewers ko para sa general chemistry.

"Uhm, 'yong physics na. Last na 'yon." sabi ko. Tumango siya sa akin bago hinanap ang notebook ko sa bag ko na nasa tabi nito. Then, he handed me my notebook.

"Try to ask me if you're having a hard time. I'll see what I can do." aniya.

I smiled at him. "Sige."

While I was reviewing, Kroiwen excused himself to make snacks. He left beside me and went to our kitchen. I immediately heard Mama's voice. I focused on reviewing, because later it's time for our work again. This subject of mine does not give me a hard time so far. I studied it well.

Buong akala ko ay magtutuloy-tuloy ang magandang pagre-review ko pero sa huling pahina ay nalito ko. They say optics was the toughest topic in general physics, and I agree.

Dumating si Kroiwen na may dalang tuna sandwich and pineapple juice. Tinanong ko sa kaniya ang nagpalito sa akin at binigyan niya ako ng maayos na sagot. He explained it, give enough information and examples. Sa huli ay nakuha ko na rin ito.

"Bakit hindi ka na lang kaya magturo, ano?" I jokingly asked him. Nakitawa ito sa akin.

"Madali akong tatanda. Baka matigok ako ng maaga." anito. I laughed.

Nang matapos namin lahat ay sabay kaming pumunta na kami sa cafe at sinimulan ang pagtatrabaho.

Gumulong ako pakaliwa sa kama ko para talikuran ang sinag ng araw. I was hugging my pillow when I heard a knock, kasabay ng pagkatok sa pinto ko ay ang boses ng kapatid ko.

"Ate? Ate gising na!"

I whined. Bahagya kong kinusot ang mga mata ko tsaka tamad kong tiningnan ang buong paligid ng kwarto ko. "Susunod ako, Stan!"

Narinig ko ang papalayong yabag ng kapatid ko. Ilang minuto pa akong nakahiga bago pilit na bumangon at hindi na nag-abalang tingnan ang sarili sa salamin.

Kinukusot ko ang mata ko habang papasok sa kusina. Humihikab ako nang tuluyang makapasok pero agad na nanigas ang buong katawan ko ng makitang komportableng nakaupo ang isang lalaki habang nakangiting nakatingin sa akin.

Agad na bumaba ang tingin ko sa katawan ko. Naka-pantulog pa ako!

"Good Morning, Condessa... how's your sleep?" marahan ang pagkakabigkas niya ng bawat salita.

Tinulak ako ni Mama pa gilid dahil nakaharang ako sa pinto, "k-kanina ka pa rito? Anong ginagawa mo rito?!" taranta kong tanong.

"Bago ka magtanong diyan, Condessa, fix yourself first, tingnan mo ang itsura mo anak." napalingon ako kay Mama bago kinapa ang buhok ko.

"Ughh!" tumakbo ako palabas ng kusina at dumeretso sa kwarto ko. Pabagsak kong isinara ang pinto at agad na naghanap ng damit para makaligo na.

Bakit kasi ang aga-aga nandito siya?!