Close To You (Boy Series #1) (Completed)

Kabanata 01

Kabanata 01

I WAS in 9th grade when my head ached and my blood boiled. Again. At kasalanan iyon ng lalaking mahilig mambiktima ng mga taong nananahimik sa tabi.

"They are close now, huh?" tanong ko sa kawalan habang pinagmamasdan ang mga kalalakihang pinalilibutan ng mga babae.

They are quite famous in our campus.

Well, they have the brain and looks. Who wouldn't dare like them? Of course it's me.
Not that I have grudges in them, it's just, I don't care about them. I don't care at all. As long as they will stick their noses out of my business, we're fine.

But I have doubt. Kung ang tatlo ay hindi nangengealam sa akin, ibahin natin iyong isa. Our eyes meet. Ngumiti ito ng matamis at kumaway sa akin. Napansin ng dalawang binata ang ginawa ng isa, sinundan nila ng tingin ang tinititigan nito, ng makita ako ay kumaway din sila sa akin, habang iyong isa naman ay tahimik lang na nakatingin.

Ngumiti ako ng tipid kila Dewei at Regan, Finn is not looking at my direction anymore, nakatingin na ito ngayon sa hawak niyang libro. Binalingan ko si Kroiwen na nakatingin pa rin sa akin habang may ngiti sa labi. Ang ilang babaeng nakapalibot sa kaniya ay tumili dahil sa pagngiti nito.

"Tss."

Pa-irap kong inalis ang tingin ko sa kaniya. I looked at my notes that I'm reading. I sighed before I closed my notes and then look up. Umihip ang hangin, umalon ang mahaba kong buhok, tumama ang sinag ng araw sa mukha ko.

Thirty minutes before our third period start. Nasa hardin kami ng campus ngayon. Our prof will throw a summative test later, and some of us were reviewing our notes at iyong iba, alam niyo na.

Every time na magbibigay ng isang gawain ang guro, hindi naman lahat ng estudyante ay gagawin iyon. Kapag sinabi ng guro na mag-review, asahan mong hindi lahat ay ginagawa nga ang sinabi ng guro.

Some of us were busy reading their notes, some are just taking nap, playing games on their gadgets - every body was minding their own business.

Well, I don't care kung wala silang ginagawa, they are old enough to think what is right.

Be responsible. Hindi kailangan na from time to time sasabihin sayo ng paulit ulit ang kailangan mong gawin. Think on your own.

Think what's best for you and then turn that into action.

Ibinalik ko ang tingin ko sa apat. Finn's face was irritated, samantalang iyong tatlo ay tumatawa.

Ilang minuto ang lumipas pero nanatili pa din akong nakatingin sa kanilang apat. Magkakasundo din naman pala ang mga ito, pinasakit pa ang ulo ko.

Ah, I guess their punishment given to them became the way to get them close.

It was monday morning, naglalakad ako sa isang hallway papuntang SSG office para kausapin ang ilang miyembro.

May magaganap na Evaluation this friday kaya dapat kaming maghanda. We need to finished the unfinished task, and get everythings done, para pag dating nila, behavior na lang ng bawat isa ang kailangang pagtuunan ng pansin.

Bago ako dumeretso sa SSG office ay lumiko ako ng daan papunta sa cafeteria. Hindi ako kumain ng breakfast dahil sa pagmamadali.

Iilan lang ang mga estudyanteng narito ngayon, ngumiti ako sa isang kakilala ng kumaway ito sa akin.

I bought two tuna sandwich and a bottled of water. Umalis ako doon pagkatapos kong bumili.

Patuloy ako sa paglalakad, sakmal ko na din ang isang sandwich sa bibig ko, pinaharap ko ang shoulder bag ko at inilagay ang isang sandwich sa bag kasama ng bottled water. Tama na itong isang tuna sandwich para sa akin.