AYRILIK | Texting

°21°

Biz geldiiiik!
Oy ve yorumları unutmayın🐬

Bölüm Şarkısı: Tuğkan• Bu Kalp Seni Unutur mu
~

Korku.

Sonunun ne olacağı korkusu. Ne yapacağını bilememe korkusu. Gelecek korkusu.

Şu an Beliz de gördüğüm duygu buydu.

Gözlerimi alaylı gülümsememle kıstım. "Beliz? Ne oldu ödün koptu sanki? İyisin değil mi?"

Bakışları gittikçe koyulaşmıştı ve çıldırmış gibi görünüyordu. Öfkesi bir kıvılcımın çoğalması gibi gitgide artarken o bundan memnun gibiydi.

"Ne anlattın ona ve nereden öğrendin bunu!"diye sinirle sorduğunda kahkaha attım. Beni hafife almıştı ve çok fena yanılmıştı.

"Kızım salak mısın sen?"

Bunu oldukça ciddi sormuştum aslında. En kaoslu ortamlarda bile ciddi kalamama huyum vardı ve kavga anında dâhi bu soruları soruyordum.

Kaşları çatıldı. Benim arkamdan gelirken kendinin kazanacağını, benim iyice dibe batacağımı ve sanki dört duvarlı bir odanın içinde aç susuz hapis kalacağımı falan düşünmüş olmalıydı.

Hayat; sen başka planlar yaparken başına gelenlerdir, derler.

Bu nedenle şu hayatta, hiçbir şey imkânsız değildi. Her an her şey olabilirdi. Güçsüz dediğin; öyle bir şey olurdu ki güçlü olurdu.

Aptal dediğin öyle bir şey yaşardı ki, akıllı olmak zorunda kalırdı. Belki buna mecbur bırakılırdı.

Bazılarında ise, Beliz de olduğu gibi, güçlü sandığın kendinin aslında hiçbir şey yapamaz olduğunu fark ederdin.

Bir kahkaha daha patlattım. Beni ezip geçtiler, aptal dediler, o hiçbir şey yapamaz dediler; çok büyük yanılgıya düştüler.

Güçsüz ve aptal dedikleri, sonları oldu.

"Ne gülüyorsun? Komik bir durum mu sence bu?"

Kahkaham yüzümde donarken bakışlarımı ona doğru çevirdim. Ona doğru bir adım daha attım, Beliz de yüzünü bana doğru çevirdi ve çenesini kaldırarak "Bunun hesabını sana soracağım, çakma akıllı," dedi.

Oldukça ciddi bir durumda olsak da kendimi bir mafya kitabında gibi hissediyordum Beliz'i görünce. Şu an o kadar ciddi duruyordu ki üstüne bir de 'Bunun bedelini ödeyeceksin,' demesi çok komik gelmişti.

"Çok klişe değil mi Beliz? Bizim bir farkımız olsaydı, hemen 'bunun hesabını vereceksin' demelere başladın, olmadı böyle..."

Böyle söyledikçe Beliz'in daha da sinirlendiğinin farkındaydım. Sinirden köpürüyordu ve bu öfkeyle her şeyi yapabilirdi. Fakat bizimkilerin yanından öyle alelacele kalkıp da uzun süre gelmememiz şüphe uyandıracaktı. O yüzden bir an önce gitsem iyi olacaktı.

Aslında Beliz tam da beni tehdit edip her şeyini söylerken Asrın dinlese kökten çözüm olurdu ama bir film ya da kitap sahnesinde değildik. Eliyle koymuş gibi bu sınıfta olduğumuzu bulacağını sanmazdım.