11(U)

441 29 0
                                    


"ယွီပင်းရောက်လာပြီလား မား...."

"မရောက်သေးဘူး သားရဲ့... မားရဲ့ကားနဲ့ပဲသွားရအောင်လေ....မားလည်းပြင်ပြီးပြီဆိုတော့....."

အမြဲတမ်းအချိန်တိကျတတ်တဲ့ယွီပင်းက ခုထိ ရောက်မလာသေးတာမို့ ရိပေါ် ဖုန်းဆက်ဖို့ပြင်တော့....

"ယွီပင်းကို ဖုန်းဆက်မနေနဲ့တော့ သား....
မင်း ပါးကလည်း သွားစရာရှိသေးလို့ အရင်သွားနှင့်ပြီ ..မားက သားနဲ့အတူသွားချင်လို့စောင့်နေတာ.... "

အနီရောင် ကုတ်အကျီနဲ့ ဘောင်းဘီရှည်က
ရိပေါ်ရဲ့နဂိုရှိရင်းစွဲအသားရောင်အဖြူကို ပိုပြီးပေါ်လွင်စေသလို အနောက်သို့လှန်သိမ်းထားသည့် အနက်ရောင်ပျော့ပြောင်းသော ဆံပင်တို့ကြောင့်လည်း ဝမ်ရိပေါ်ရဲ့ရှိရင်းစွဲ ခံ့ညားမှုတို့ကို ပိုပြီး မြှင့်တင်ပေးနေပြန်သည်။

ယွဲ့လီလီ မိမိရှေ့က သားဖြစ်သူကို ငေးကြည့်ရင်း မျက်ရည်တို့က ပါးပြင်ပေါ်ကျလာသည်။

ဝမ်ရိပေါ် မားမျက်ရည်ကျနေတာကိုမြင်တော့

"မား ဘာဖြစ်လို့ငိုရပြန်တာလဲဗျာ .....ဟို ပါး..ပါးကြောင့်လား...."

ယွဲ့လီလီ သားဖြစ်သူရဲ့စိုးရိမ်သလိုအမေးကြောင့် ရှိုက်သံတစ်ဝက်ဖြင့်..

"မဟုတ်ပါဘူး...သားရယ်....သားအိမ်ထောင်ပြုမဲ့အရွယ်ထိတောင် ကြီးပြင်းလာတာကိုကြည့်ရင်း မားဝမ်းသာလို့ပါ....ပြီးတော့ သားကိုလည်း အားနာမိလို့...."

"ကဲပါမားရယ် မငိုပါနဲ့တော့ မဂ်လာပွဲနေ့မှာမငိုကောင်းဘူးလေမားရဲ့ မိတ်ကပ်တွေတော့ ပျက်ကုန်ပါပြီ...."

ပြုံးစစဖြင့်ပြောလာတဲ့ သားကြောင့် ယွဲ့လီလီ
မျက်ရည်တို့ကို အမြန်သုတ်ပြီး....

"ကဲ...မားတို့နောက်ကျနေလိမ့်မယ်....သွားကြရအောင်...."

........................................................................

သတို့သမီးအတွက် မိတ်ကပ်ပြင်ပေးသည့်အခန်းထဲ၌ ရှောင်းကျန့်တစ်ယောက် လမ်းထလျှောက်လိုက် ထိုင်လိုက် အခန်းတံခါးဝကိုလှမ်းကြည့်လိုက်ဖြင့် ဂနာမငြိမ်အလုပ်များနေရသည်။

 I really need you(Completed)Место, где живут истории. Откройте их для себя