Kalp Tutulması (Devam Edecek)

26 | Samimi Duygular

Bölüm Şarkısı: Sture Zetterberg - One Of Those Things

• • •

İki küçük çocuk ile ilgilenmenin hiddetli bir iş olduğunu söylemekte bir sakınca görmüyordu Sidelya. Yani bir süreliğine Talia ve Atlas'a baktığı için söylemekte sakınca görmüyordu.

Alina'nın gözlerini bir saniye bile çocuklarının üzerinden ayırmadan sürekli onların peşinde dolaşmasına şaşmamalıydı. Yine de Talia ve Atlas ile geçirdiği her dakika kendini enerjik hissediyordu Sidelya ve küçük çocuklar konusunda ilerleme kaydettiğini hissediyordu.

Ayrıca burada kaldıkları süre boyunca birlikte çok güzel vakit geçirmişlerdi ve bu hiç kimse ve hiçbir şeyin şaşırtamadığı Egemen Akmaner'i bile şaşırtmıştı.

"Talia ve Atlas sana bayıldılar, inanabiliyor musun?"

"Evet, inanabiliyorum. Çocuklar beni sever."

"Beni sevdiklerini sanıyordum. Onlara her yıl inanılmaz hediyeler alıyordum."

"Evet ama beni olduğum kişi sebebiyle seviyorlar."

Egemen güldü ve kahkahası istediğinden daha neşeli çıktı. "Buna neden şaşırmadım acaba?"

Sidelya kendisinden beklenmeyecek derecede düşünceli görünüyordu. "Egemen..." dedi. İsmini ilk defa söylüyor değildi ama bundan kaçındığını biliyordu Egemen. "Bu çok saçma. Birlikte bu planı sürdüreceksek bilmiyormuşum gibi davranamazsın."

"Neyi bilmiyormuşsun gibi?"

"Seni. Kim olduğunu. Ne istediğini."

"Nereden çıktı bu şimdi?"

Sidelya çok gergin görünüyordu; alt dudağını ısırıyordu. "Bunu gerçekten istiyor musun? Evlenmeyi ve belki..."

"Belki ne?"

"Çocuk sahibi olmayı?"

"Bu bir şey değiştirmeyecek..."

"Değiştirmeyecek mi?"

"Bak, bu beni ilgilendirir."

"Haklısın ama bunu birlikte yapmamız gerektiğini söyledin. Yani artık beni de ilgilendirir."

Egemen çenesini kapalı tuttu. Gitmeliydi. Herhangi bir yere. Sidelya'dan uzaklaşmaya ihtiyacı vardı. Ama Sidelya'nın sözleri onu o kadar tüketmişti ki ayağa kalkabileceğinden emin değildi. Bu yüzden yalnızca gözlerini kapadı.

"Bugünlük yeterince evli çift gibi davrandık ve benim bu konuyla işim bitti, tamam?" dedi Egemen. "Son birkaç günde mutlu bir hayali yaşadık ve artık tükendim."

Sidelya tek kelime etmemişti - Egemen'e neredeyse hiç bakmıyordu bile - ve bu yüzden ona yaklaştığında ilk tepkisi yere bakıp yanından geçmek oldu. Sidelya dikkatini çekmek için Egemen'in kolundan tutmak zorunda kaldı ki bu ikisi için de tedirgin edici bir yakınlık kurmalarına neden oldu.

"Egemen, düşüncelerini saklamaya devam edersen sana nasıl yardım edebilirim? Sen gelecekte olacakları kabul etmezken ikimize ne olacağı hakkında bildiklerimizi nasıl konuşabiliriz?"

"Bilmiyorum. Şimdi gitmem gerek."

"Nereye?"