Kalp Tutulması (Devam Edecek)

1 | Düşmüş Bir Melek

♡ Merhaba! Hikayeye başladığınız tarihi buraya bırakabilirsiniz. Yıldıza basmayı ve yorum yapmayı unutmayın lütfen. Keyifli okumalar. ♡

• • •

Bölüm Şarkısı: Billie Eilish - Bored

• • •

Değişim evrenin birinci ilkesidir. Her şey değişir. Mevsimler de, yapraklar da, çiçekler de, kuşlar da, ahlak anlayışları da, insanlar da, binalar da. Diyalektik süreç bu...

Yataktan kalktığında aklında beliren ilk düşünceyle irkildi Sidelya. Değişim. Kulağa ürkütücü gelen bir kelime. En azından eskiden öyle olduğunu düşünürdü. Çünkü değişim; yeni başlangıçlar demek ve yeni başlangıçlar da bilinmeyen, gizemli bir gelecek demek. Aslında Sidelya'yı en çok korkutan gizemli bir geleceğin kendisi değil, onun kontrol altına alınamamasıydı. Tıpkı değişim gibi gelecek de daha önce kimsenin görmediği kadar hakiki, akıcı ve beklenmedik bir şekilde gerçekleşiyordu.

Belki de artık yeni bir şey başlatmanın ve başlangıçların büyüsüne güvenmenin zamanı gelmişti.

Peki ya olduğu her şey, inandığı her şey... Bütün bunlar beş dakikada kaybedilebilir miydi?

Sidelya'nın bu sorunun cevabını öğrenmesi o kadar da uzun sürmeyecekti.

Bir sabah erkenden uykusundan uyanarak üzerine leylak rengi sabahlığını geçirip merdivenlerden inerken, elinde kırmızı mühürlü bir zarfla çalışma odasından çıkan babası ile karşılaştı.

''Bende seni arıyordum Sidelya.''

''Bir şey mi oldu?''

Babası cevap vermedi. Sidelya da tek kelime etmeden dün geceden kalma hafif bir baş ağrısı ve uyku sersemliğiyle babasının peşinden gitti. Söylemek istediği her neyse muhtemelen elindeki zarfla ilgili olduğunu anlayınca daha da meraklandı. Derken aklına dün gece geç saatte dışarı çıktığından haberdar olabileceği ihtimali geldi ve babasına bu konuyla ilgili bir açıklama yapmak zorunda kalacağı için bir miktar huzursuzlandı.

"Dün sabah elime beklemediğim bir zarf ulaştı..." dedi babası. "Genel olarak ailemizi ilgilendirdiği için ne yazdığını senin de bilmen gerekir diye düşündüm."

Geçen her saniye artan merakıyla birlikte Sidelya'nın yüz ifadesi de değişiyordu.

"Seni dinliyorum o halde."

Babası yüzüne zoraki bir gülümseme yerleştirip elindeki zarfı havada sallamaya başladı. Ardından çalışma masasının üstüne fırlatıp arkasına yaslandı ve gözündeki gözlüğü çıkarıp parmaklarını şakaklarına götürdü. Kağıtta yazılanları nasıl söyleyeceğini bilemiyor gibi bir hali vardı. Sonunda derin bir nefes alıp konuşmaya başladığında Sidelya rahatladı.

"Bir babanın hayal edebileceği en düşünceli, en akıllı ve en güzel kız evlada sahip olduğunu düşünüyorum."

Sidelya babasının bu zarif iltifatlarının altında yatan sebepleri çok iyi bildiği için sakin olmak için kendini zorladı. Babası bir süredir Sidelya'nın evlenmesi için ısrar ediyordu çünkü işleri düşündüğü kadar iyi gitmiyordu ve ailesinin tekrar varlıklı günlerine geri dönebilmesi için kızının evlenmesini istiyordu. Babasının bu düşüncesi bile tüylerinin diken diken olmasına yetiyordu. Evlenmek istiyordu, orası kesindi, hatta bir aşk evliliği bile beklemiyordu. Ama en azından biraz olsun hoşlanabileceği bir adamla evlenmek istemesi çok mu garipti?