4 | Ya Şimdi Ya Hiç

916 29 0
                                    

Bölüm Şarkısı: Taylor Swift - Getaway Car

• • •

İnsana en çekici gelen şeyler aslında en kontrol edemedikleridir. Egemen şimdiye kadar hayatındaki her şeyde kontrol sahibi olmuştu ama konu hisleri olduğunda kontrolün kendi elinde olmaması onu rahatsız ediyordu.

Sidelya'ya istemdışı iki kere bakmıştı, her defasında da bir kere daha bakmamak için kendini disipline etmeye çalışmış ama bakışları kendi kontrolü dışında ona kaymıştı.

Yüzünün önüne düşen siyah saçlarını zarif bir şekilde eliyle arkaya doğru atınca kızın güzel boynu ortaya çıkmıştı. Bembeyaz pürüzsüz bir tene sahipti. İpeksi saçlarından bir bukle omzuna düşüyor, göğsünün üzerine doğru kıvrılıyordu. Egemen aslında kızın söylediklerini dinlemesi gerektiğini biliyordu ama gözlerini kızın göğsünün üstüne düşen o siyah renkli bukleden alamıyordu ve Egemen, dudaklarıyla saçın durduğu o narin boynu öpmemek için kendini zor tutuyordu.

Sidelya Saraçoğlu gerçek anlamda cezbedici, çıldırtıcıydı.

Bir insan nasıl bu kadar güzel olabilirdi?

"Egemen?!"

İstemeye istemeye gözlerini yavaşça kızın yüzüne çevirdi. Yüzünün de kendine has bir güzelliği vardı ve ay ışığının ara ara yüzüne vurmasıyla yüzü bir tanrıça gibi ışıldıyordu ama kız kaşlarını çatmış ona bakarken, onu baştan çıkarma düşüncesi bir hayli zordu.

"Beni dinliyor muydun?"

"Elbette!" diye yalan söyledi Egemen.

"Dinlemiyordun."

"Hayır, dinlemiyordum..." diye itiraf etti.

"O zaman neden dinliyordum dedin?"

Egemen omuzlarını silkti. "Bunu duymak istediğini sanmıştım."

Sidelya derin bir nefes aldı, kendi kendine bir şeyler mırıldanırken, Egemen onu büyük bir hayranlıkla seyrediyordu. Ne söylediğini anlamıyordu, kuşkusuz hiçbiri iltifat içermiyordu. Sonunda, kız tuhaf bir ses tonuyla "Eğer ne düşündüğüm umurunda değilse, gitmeni tercih ederim!" dedi.

Egemen, aptal bir adam gibi davranmaktan vazgeçmesi gerektiğini anladı ve "Özür dilerim. Tabii ki umurumda..." dedi.

Gözlerine tereddütlü bir ifade yerleşmiş olan Sidelya, "Az önce ne söylediğinin farkında mısın?" diye sordu.

Egemen baştan çıkarıcı gülümsemesiyle baktı. "Evlilik teklifini mi diyorsun? Evet, farkındayım."

Ne olduğu belli olmayan bir ses Sidelya'nın ağzından yükseldi. Egemen, onun kahkahasını bastırmaya çalıştığını anladı.

"Ve elbette," diye devam etti. "Cevabını söylemek için acele etmek zorunda değilsin."

Sidelya kendini tutamadı ve kahkahalarla gülmeye başladı.

"Sana evlilik teklifi eden bir adamın yüzüne gülmek pek kibar bir davranış değil."

"Üzgünüm..." diyen Sidelya, dudaklarını birbirine bastırmış, gülmesini engellemeye çalışıyordu.

"Hayır, hiç de üzgün değilsin."

"Evet değilim..." diyerek kabullendi Sidelya. "Çünkü bu gerçekten çok garip."

Kalp Tutulması (Devam Edecek)Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin