Karen'den...
Bir kolyenin içine hapsolmak pek güzel bir his olmasa da sonsuza kadar yok olmaktan iyiydi.
Hayal etsenize...
Bir daha asla konuşamayacak, gülemeyecek, hayatla dalga geçemeyecek, ağlayamayacak, yemek yiyemeyecek, sevdiğiniz şeyleri giyemeyecek ya da sevdiğiniz kişileri göremeyeceksiniz.
Kabus gibi ama gerçek...
Pek hoş bir his değil, inanın bana.
Zamanın mor kelebeği sevdikleriniz için uçmaya devam ederken sizin kelebeğiniz tek günlük ömrünü tamamlamış oluyor. Zaman akarken bir bir zihinlerinden siliniyorsunuz.
Unutuluyorsunuz.
Unutulmak ölümden beter nadir şeylerden biridir.
Gözlerimi açtığım anda içime derin bir nefes çekip öksürmeye başladım. Yatak başlığından destek alıp doğrulurlen odamda olduğumu fark ettim.
Hala aynı olan nadir şeylerden biri...
Hades, Zeus, Poseidon ve Athena bana ilgiyle bakarken istemsizce esnedim. Elimi ağzıma kapatıp esnememi bastırmaya çalıştım.
"Kızım?"
Dedi Poseidon. Neredeyse sesi titreyecekti. Maya'ya kaydı gözlerim. Merakla bana bakıyordu. Hayır, kıskançlık yoktu gözlerinde.
Bazı insanlar umursamamayı çok önceden öğrenmiştir. Çoğu kişiden çok daha önceden...
"Merhaba, baba."
Dedim bakışlarımı Maya'dan çekip Poseidon'a dikerken.
"İyi misin?"
Diye sordu Zeus. Başımla onayladım.
"Emin misin?"
Dedi Hades. Kıkırdadım.
"Biraz daha soru sorarsanız benim için endişelendiğinizi düşüneceğim, Tanrılar."
Bu anları özlemiştim. Bu anları gerçekten özlemiştim ama üzgün değilim, babalarım. Size yaptığım hiçbir şey için pişman değilim.
Yani yapacağım. Siz daha oraya gelmediniz.
Alayla söylediklerim üzerine Maya hafif bir şaşkınlık yaşasa da maskesini hızla geri taktı. Üç Büyükler hala bana bakarken Athena beni inceliyordu.
"Size demiştim."
Dedim gözlerimi devirip.
"Ben ölmem."
Ben ölmedim. Öyle bir olayım vardı ki sonsuza dek yok olmak... Hayır, bana göre değil. Şanslıyım.
"Ölmek egondan az bir şey bile götürmemiş, Karen."
Dedi odada beliren Hera. Yanında kızı Rose vardı. Hala yaşıyor muydu bu ya?
"Ölmemi izlerken zevk aldığını biliyorum, Hera."
Dedim gözlerimi devirip. Yataktan kalktığım zaman ilk adımını atan bir bebek gibi hissediyordum.
Sendeledim.
Hades hızla kollarımdan tutarken Üç Büyüklerin kendilerini tuttuğunu görebiliyordum. Bana sarılmak istiyorlardı.
Ne olursa olsun onların kızıydım. Onlar için özel olduğumu biliyordum.
Öyleydim de. Onlar için her zaman özel olmuştum. Yine de bu bazı şeylere engel olmamıştı.
"İyi misin?"
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Olimpos Prensesi // TAMAMLANDI // DÜZENLENECEK
Fantasy"Size soruyorum. Duyuyor musunuz? Bir okyanus çağlıyor. Gökyüzü ağlıyor ve fırtına adım adım yaklaşıyor. Hissediyor musunuz? Kaos ruhlarımıza sızıyor inceden inceye. Herkes agresif, herkes tehditkar. Görüyor musunuz? Etrafımızda geziniyor karanlık...
