32. Bölüm : Öldürmek

2.7K 272 114
                                    

Kafamı sese çevirdim. Will kolunu omzumda çekip öfkeli bir şekilde karşımdaki kıza baktı.

"Konuşalım mı?"

Dediği zaman tek kaşım istemsizce havalandı. Will'in bakışlarını üzerimde hissediyordum ama ona bakmadım.

"Konuşalım."

Will, saçlarıma ufak bir öpücük bırakıp konuştu.

"Kantindeyim, güzellik. Bir sıkıntı olursa-"

"Bir sıkıntı olursa kendim hallederim, Will."

Dedim net bir sesle. Bir şey demeden gitti. Biliyordu. Yine de böyle yapması beni sinir ediyordu. Beni korumak istediğini anlayabiliyordum.

Hangi erkek kanka kız kankasını korumak istemez ki?

Kızlar lavabosuna giderken kendi kendime bir şeyler mırıldanıyordum. Tüm kızları çıkarttıktan sonra bana baktı.

Bir an için göz bebekleri sarı oldu sandım. Sadece bir an için... Büyük ihtimalle göz yanılmasıydı çünkü kız ela gözlü.

"Seni dinliyorum, Layla."

Dedim kollarımı göğsümde birleştirip.

"William'dan uzak dur."

Dediği zaman gözlerimi devirdim. Nasıl bir klişeydi bu? Ciddiyim azıcık büyüyün ve gözlerinizi açın.

"Lise son sınıfsın ve kitaplarda yaşamıyorsun, Layla. Biraz büyü, tamam mı?"

Omuz atıp gidecekken kolumu tuttu ve beni fırlattı. Sertçe duvara çarpıp yere düştüm.

Siktir! O çıtı pıtı kız nasıl bu kadar güçlü olabilir?

Yerden destek alıp sırtımı acısına rağmen kalktım. Gözleri gerçektende sarı parlıyordu.

" Aman Tanrım! "

Dedim korkuyla. Bu da neyin nesiydi böyle? Kollarımdan tuttu ve beni sürüklemeye başladı. Kapıyı sertçe açıp beni koridora fırlattı.

Burnum kanamaya başlamıştı. Yere çok sert çarpmıştım. Öğrenciler bir daire olmuş, sinema izler gibi bizi izliyorlardı.

Kız gelip yüzüme sert bir tekme attı. Yerde yuvarlandığım sırada ağzımdaki kanı tükürdüm.

Ayağı kalkmaya çalıştığım zaman karnıma ardı ardına tekme atıyordu. Yüzüm kanlar içinde kalmıştı ve büyük ihtimalle karnımda bir sürü morluk vardı.

Will'in sesini duyuyordum. Kız yüzüme sert bir yumruk attığı sırada Will'in bağırışları kulağıma geliyordu. Muhtemelen bir sürü kişi onu tutuyordu.

'Kalk!'

Dedi bir ses. Hayal mı görüyordum yoksa biri gerçekten zihnimde mi konuşuyordu?

Duvardan destek alıp ayağı kalkmaya çalıştım. Hadi ama Maya! Sen ne zaman pes ettin?

Kızın sarı gözlerini bir tek ben mi görüyordum yoksa herkes mi kördü?

Belki de delirmiştim.

Evet, evet! Kafama darbe yemiş olmalıydım. Başka açıklaması yoktu bunun.

Ha birde Beta Kurt olma ihtimali vardı ki bu imkansız. Benim delirmem daha yüksek bir ihtimal.

Yüzüme doğru gelen yumruğu fark ettiğim zaman çok geçti. Kırılan burnumun acısı öyle bir vurdu ki bedenimi ufak bir çığlık attım.

Olimpos Prensesi // TAMAMLANDI // DÜZENLENECEK Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin