Olimpos Prensesi // TAMAMLANDI // DÜZENLENECEK

9. Bölüm : Tanrı Olmak

Lanetli Günlük : Sayfa,
92.

Şaşkınım, Nyks. O kadar şaşkınım ki gözlerim kocaman açılmış, ağzım aralık bir şekildeyim. Korkuyorum, Nyks. Kötülüğe yenilmekten korkuyorum.

Her geçen saniye artan karanlığıma eşlik eden güçlerim var. İçimde artan acıya eşlik eden bir öfke var.

Yorgunum, Nyks. Savaşmaktan yoruldum ben. Vazgeçmek istiyorum. Artık karşılık vermemek ve köşeme çekilmek...

Onu ve Thanatos'u özledim, Nyks. Ölümü özledim. Onu özledim. Canım artık o kadar yanıyor ki tahammül edemiyorum bazı şeylere.

Ona söyle, Nyks.

Tik tak... Zamanım daralıyor...

********************************

Vücudumdaki keskin acı gözlerimi açılmaya zorlarken acıyla inledim. Canım yanıyordu. Her yerim yanıyor gibi hissediyordum. Yatakta doğrulmaya çalışırken acıyla inledim.

"Dur! Canını yakıyorsun aptal!"

Sarp'ın sesini es geçip yatakta doğruldum. Acıyla yüzümü buruşturdum. Elimi kaldırıp gözlerimin önüne getirdim.

Sargılıydı.

Odadakilere kısa bir bakış attım. Kuzeyler hariç hepsi buradaydı. Kuzey bir süre bana görünmese iyi olurdu. Şerefsiz!

Elimi yüzüme götürdüğüm zaman oranında sarılı olduğunu fark ettim. Hızla büyülü sözcükleri söyleyerek sargıların açılmasını sağladım.

"Ne yapıyorsun!?"

Diyen Sarp'ı yine umursamadım. Kenardaki aynayı kendimde çektim. Gözlerimi sımsıkı kapatmıştım. Nefes alışverişleri hızlıydı. Korkuyordum.

"Bunu yapma..."

Diye fısıldadı Lily. Gözlerimi hızla açtım. Aynada gördüğüm görüntü istemsizce geri gitmemi sağlarken ayna çok kırılmıştı. Un ufak olan aynaya kısa bir bakış attım.

Yüzümün her yerinde yanık izleri vardı.

"Dışarı çıkın."

Dedim buz gibi bir sesle. Dışarı çıktılar ama kapının önündeydiler. Ayaklarımı kendine çektin ve kafamı dizlerime yasladım.

Kollarımı kendime sarıp derin nefesler almaya başladım. Bir histeri krizi geliyordu. Hissediyordum. Gökyüzünde bulutlar birikti. Şimşekler çaktı ve yağmur yağdı. Ortamın ısısı hızla düştü.

Acı bir çığlık attım.

Beni yakmıştı! Beni yakmıştı!

Babam. Beni. Yakmıştı!

"Anne..."

Dedim acıyla.

"Anne canım yanıyor. Anne kalbim ağrıyor."

O sırada kapım hızla açıldı ve bizimkiler içeri girdi.

"Lütfen beni al, anne. Canım çok yanıyor."

Dedim acıyla. Hepsi bir şeyler söylüyordu ama onları duymuyordum bile. Canım yanıyordu yalnızca. Acı çekiyordum.

"Kızım..."

Başımı kaldırıp karşımdaki anneme baktım. Hızla yataktan kalkıp beline sarıldım ve kafamı göğsüne gömdüm.

"Beni yaktı. Beni yaktı, anne. Hiç acımadı. Beni yaktı."