Olimpos Prensesi // TAMAMLANDI // DÜZENLENECEK

8. Bölüm : Ateş

Lanetli Günlük : Sayfa,
47.

Korku... Çok korkuyorum, Nyks. Yaklaşıyor. Ne bilmiyorum, kim bilmiyorum ama yaklaşıyor. Bir şey geliyor, Nyks.

Çok kan dökülecek. Çok can alınacak, Nyks. Thanatos bile korkacak.

Karanlık bir gölge kadar yakın ölüm ise bir adım uzak...

Ölüm Tanrısı bile ölümden korkacak, Nyks. Kan, vahşet, katliam... Her şey birbirine girecek. Dostlar düşman olacak. Kardeş, kardeşi öldürecek. Baba, oğlu ile savaşacak. Anneler bir kez daha yok olacak.

Ellerim titriyor, Nyks.

Gelecek çok karanlık ve puslu artık. Ruhum bile çığlık çığlığa...

Ona söyle, Nyks.

Tik tak... Zamanım daralıyor...

*******************************

Yemekhane de diğerleri ile birlikte oturmuştum. Ama konuşmaya dahil olmuyor, bir şey de yemiyordum. Öylece tabağımdaki şeyleri karıştırıyordum.

Aklımda cevapsız tonlarca soru vardı. Ne soracak biri ne de bana cevap verecek biri vardı.

"Neyin var?"

Emma'nın sorusu ile ona baktım. Ve onun sorusu ile herkesin bakışları bana döndü. Kuzeyler bile bizimle birlikte oturmuşlardı.

Onlar neden buradaydı ki? En önemlisi ise babamlar bir Kronos Melezini neden kabul etmişti? Ya da ben neden buradaydım?

Emma'nın sorusuna cevap vermediğimi fark edince konuştum.

"Yok bir şey..."

Dedim soğuk bir sesle. Karar veremiyor oluşum canımı sıkıyordu. Neden içimden bir ses bas bas bağırıp onu kurtarmam gerektiğini söylüyordu? Neden bu işin altında çok başka şeyler olduğunu düşünüyordum?

"Bize anlatabileceğini biliyorsun, değil mi?"

Diye sordu Lily. Bakışlarımı ona çevirdim.

"Olmayan bir şeyi açıklayamam, Lily."

Kuzey oflayarak kalktı. Ve yanıma gelip beni kolumdan tutup kaldırdı.

"Ne yapıyorsun?"

Dedim kolumu elinden kurtarıp.

"Uzatma gel işte!"

"Gelmiyorum!"

Dedim sertçe.

"Ben de zamanı durdururum."

Dedi ve tişörtünün altındaki kolyesini bastı. Beni tutuğu için ben hariç herkes dondu.

"Neden yaptın bunu?"

"Neyin var?"

Diye sordu. Ofladım.

"Birinin öleceğini biliyorsan onu kurtarır mıydın?"

Dedim sıkıntılı bir şekilde.

"Kim olduğuna bağlı..."

"Sevmediğin biri... Ama bu işin altında başka bir iş var dedirtecek türden..."

Öylece bana baktı.

"Ölümleri görüyorsun, değil mi?"

"Ölümleri görmek? Hayır, sadece duydum."

Dedim sakin bir şekilde. Kafasıyla yavaşça onayladı. Panik yaparsam anlardı.