Stay As You Are | °Kim Seungmin° (Düzenleniyor)

~1~

2021.03.02 | Kim Seungmin fanfic

|Düzenlendi|

Başlamıştı. Aylarca olmaması için dualar etmiştim ama oluyordu. Babamın işi ve annem ile babamın asıl memleketinin Güney Kore olması dolayısıyla Londra'dan
Güney Kore'ye taşınıyorduk. Aslında ailemiz adına yeni ülke ,yeni başlangıç güzeldi ama ben yeni yerlerden nefret ederdim. Doğup büyüdüğüm yere bile yeni alışmışken bir anda farklı bir yere gelmek... Yeni insanlar, yeni okul ve daha bir sürü yenilik ... Gözümü şimdiden korkutuyordu.

°°°

Kore'de ki evimize yerleşeli 2 hafta olmuştu neredeyse. Bu iki hafta içerisinde müsait olduğumuz her an bulunduğumuz yeri gezmeye çalışıyorduk. Babam okulum ile ilgili kayıt işlerini halletmek için okula gitmeye hazırlanırken bende odamda oturmuş arkamda bıraktığım arkadaşlarım Mia ve Keita ile konuşuyordum. O sırada kapı çaldı ve babam kapıyı açıp kafasını içeriye uzattı.

"Kızım ben okula gidiyorum,istersen sende gel hem gezmiş olursun.Ne dersin?" Bir kaç saniye düşündüm.Okulu gezmek iyi bir fikir olabilirdi.En azından ilk gün okulda yabancılık çekmezdim."Peki baba.Sen bekle beni aşağıda,giyinip geliyorum."dedim.Babam onayladığına dair mırıldandı."Tamam bir tanem,hızlı ol."

"Tamam baba."Babam odadan çıkınca bende arkadaşlarıma döndüm."Gitmem gerek kızlar gelince konuşuruz."

"Ama daha yeni konuşmaya başlamıştık."dedi Keita surat asarak.Gülümsedim bu haline.
"Babam okula kayıt için gidecekmiş.Okulu gezmek için gideceğim bende. Gelince söz veriyorum konuşuruz tamam mı?" Mia kafa salladı."Tamam tamam ,git hadi. Gelince ararsın bizi, görüşürüz."dedi ve el salladı ikisi de."Görüşürüz."dedim bende aynı şekilde el sallarken.

Bilgisayarı kapatıp masamın üstüne bıraktım ve dolabıma ilerledim.Hava güneşli olmasına rağmen serindi de.Elime ilk gelen kot şort ve beyaz tişörtü aldım.Kolay üşüyen bir yapım olduğu içinde siyah bir ceket geçirdim üzerime.Ardından aynanın önüne ilerledim.Sabahtan hafif bir makyaj vardı zaten yüzümde.Bu yüzden sadece saçlarımı taradım ve artık hazırdım.Odadan çıkacağım sırada aşağıdan babamın sesini duydum.

"Hadi Soomin geç kalıyoruz!"

"Geldiiim!"derken inmiştim bile aşağıya.Beyaz spor ayakkabılarımı da giyince çıktım evden.

Arabaya bindiğimizde gayet sessizdik.Ama sessizliği bozan babam olmuştu."Heyecanlı mısın yeni okulun için?"dedi bana bakarken.Gülümsemeye çalışarak cevapladım."Dürüst mü olayım?"  

Babamın bu tepkiyi beklemediği belliydi."Tabii ki de kızım , bir sorun mu var ?"dedi endişeyle."Aslında bir sorun yok ama beni biliyorsun, hemen alışamıyorum. Korkuyorum bu yüzden tek sorun bu." Söylediğim şeyle babam anladığını belli ederek kafasını salladı ve konuşmaya devam etti.

"Biliyorum zorlanıyorsun ama ben sana güveniyorum , bunun da üstesinden gelirsin."dedi ve gülümsedi."Ayrıca ne olursa olsun bana gelebileceğini biliyorsun."dedi ve göz kırptı.Yüzümdeki gülümseme büyümüştü."Biliyorum baba,teşekkür ederim.İyi ki varsın."Babam memnun bir ifadeyle önüne döndü.Bende önüme döndüğümde bir okul bahçesine geldiğimizi gördüm.

Okulun bahçesine arabayı park edip içeriye girdik.Tatil olduğu için bomboştu okulun içi.Zorla müdürün odasını bulunca girdik içeriye.

Bir süre sonra işlemler halledilmişti.Artık yeni okulum burasıydı.Hala garip gelse de bir an önce alışsam iyi olacaktı.İşimiz bitmişti ama hala çıkmamıştık buradan çünkü müdür bey babamın çocukluk arkadaşı çıkmıştı.Uzun bir süre sonra karşılaşınca da muhabbetleri bitmiyordu.Ama benim canım fazlasıyla sıkılıyordu.Okulda kimsenin olmadığı aklıma gelince bunu fırsat bilerek gezmek istemiştim.