Stay As You Are | °Kim Seungmin° (Düzenleniyor)

~33~

14.06.2021 | Kim Seungmin fanfic

Gözlerimi yavaş yavaş açtığımda gökyüzünün biraz daha açılmaya başladığını görmüştüm. Uzandığım yerden doğrulmuş ve oturur pozisyona gelmiştim.

Seungmin'e baktığımda telefon kulağında ve telefonun diğer ucundaki kişiyi dinlediğini fark ettim. Yüzüne baktığımda gergin olduğu belli oluyordu.

Benim Seungmin'e baktığımı anlayan Hyunjin, olayı anlatmak için söze başlamıştı.

"Annen aradı , onunla konuşuyor."demişti.

"Annem olanları bilmiyor değil mi?"demiştim.

Ne kadar ailemden birşey saklamayı sevmesem de bunu söylemek istemiyordum. Bunu duyarlarsa özellikle de annem kendini suçlamaya devam edecekti ve bu da hiç hoşlandığım birşey değildi.

"Hayır , bilmiyorlar. Sadece abin biliyor. Onu da evde zor tuttuk. Kızların başında birisi kalması gerekiyordu, o yüzden evde bekliyor seni."Demişti Hyunjin.

Rahatlayarak arkama yaslanmıştım.

Biraz sonra Seungmin konuşmayı bitirip telefonu kapatmış ve bana dönmüştü.

"Annenler sana ulaşamadığı için çok endişeli. Her an bir bahane uydurmak cidden zor. Eve gittikten sonra annenlere de uğraman lazım."demişti.

"Ne bahaneleri söyledin?"demiştim.

"Şuanda tatile gittiğimizi zannediyorlar ve habersiz gittiğin için sinirliler sana."demişti.

"Neredeyse 2 gün yoktum Seungmin,tatil yalanını mı buldunuz cidden."demiştim gülerek.

O ise kaşları çatık bir şekilde bana bakmıştı.

"2 gün mü?"demişti kaşlarını kaldırarak.

"Evet."demiştim.

"Alice neredeyse 1 haftadır seni arıyoruz."demişti Hyunjin şaşkın bir şekilde bana bakarak.

"Ne?"demiştim şaşırarak.

"Ne hatırlıyorsun en son?"demişti Seungmin.

"En son Mia'yı bulduğunuz anı hatırlıyorum. Kamera yerleştirmişti, sizi izlemiştik. Sonra da onunla konuşuyordum ve bayıldım sanırım hatırlamıyorum o anları. Uyandığımdan bir süre sonra takip cihazının üzerimde olmadığını fark ettim ve kadın bana telefonu verdi bende sizi aradım, bu kadar."demiştim.

"Uyutmuş seni kaç gün boyunca."demişti Minho.

"Neden uyuttu ki?"demiştim.

"İlla bir nedeni vardır."demişti Hyunjin.

"Sana birşey yapmadığına emin misin?"demişti Seungmin endişeli gözler ile.

"Evet."demiştim fakat bundan emin değildim.

Herhangi bir sorun hissetmiyordum vücudum da ama yine de korkmuştum.

"Boynun neden mosmor o zaman?"demişti Seungmin boynumu kapatan saçlarımı geriye çekerken.

"Tartıştık."demiştim aklıma gelen boğuşma sahnesi ile.

"Birşey mi yaptı sana?"demişti yüzüme yaklaşarak.

"Dediğim gibi tartıştık biraz. Ben dayanamadım burnuna kafa attım sonra da karnına vurdum, sinirlendi. Bu yüzden duvara itip boğdu beni."demiştim.

Bunu demem ile Seungmin gözlerini daha da açarak bakmıştı bana.

"Sana neler yapabileceğini az çok tahmin ettiğini düşünüyordum ve sen gidip adama saldırdın mı , hemde tek başına?"demişti.