Stay As You Are | °Kim Seungmin° (Düzenleniyor)

~5~

04.04.2021 | Kim Seungmin fanfic

|Düzenlendi|

" O ... O Arin"

Duyduğum şey ile bakışlarım ekrana döndü.Ardından tekrar Dano'ya baktım."Hayır Dano, benim Londra'dan arkadaşım Keita o."Dano beni ne kadar duysa da bakışlarını ekrandan çekemiyordu.

Önümüzde oturan Minho ve Hyunjin ikilisi de bizim konuşmamızı duyunca arkalarını döndüler.

"Arin mi?"diyerek yanımıza gelen ikiliye döndü bakışlarım.Dano hemen telefonu elimden alıp Minho ve Hyunjin'e doğru çevirdi.Keita ise ne olduğunu anlamadan ekrana bakıyordu.

"Neden herkes bana bakıyor şuanda?"Keita'nın endişeli sesini duyunca telefona ilerledim.
"Biraz bekle Keita. Seni şuanda bir arkadaşlarına benzetiyorlar sanırım.Her şeyi açıklayacağım birazdan sadece bekle."Keita kafasını sallamıştı ama ekranda dolu gözleriyle hayret olmuş bir şekilde ona bakan yüzler yüzünden gittikçe gerildiğini hissedebiliyordum.

Minho ,cebinden telefonunu çıkardı ve bir süre sonra ekrandaki fotoğrafı görmemle bende onlar gibi şaşkınca  bakakalmıştım.Fotoğraftaki Arin'di.Gerçekten de çok benziyorlardı Keita ile.Hatta benzemekte değil tıpatıp aynıydı!

"B-bu...bu Arin değil dimi?"Minho'nun zorla konuştuğunu görmek canımı fazlasıyla yakmıştı.Gözleri elindeki telefonlarda gidip geliyordu.İkisinin aynı olmadığına dair kanıt bulmaya çalışıyordu resmen.

"Nasıl bu kadar benzeyebilir ki?"Hyunjin'in sorusuyla kendime gelip ona doğru döndüm."Bilmiyorum, bilmiyorum."demiş ve ellerini saçlarından geçirmişti Dano.Sakin kalmaya çalışıyordu elinden geldiğince.

Minho dolu gözleriyle istemeyerek de olsa telefonu bana verince sınıftan çıktım.Keita anlatmam için beni bekliyordu."Keita."dedim ama resmen boğazım düğümleniyordu.Bir süre sonra Mia'da katılmıştı konuşmaya.Bende kendime gelince açıkladım olanları."...Ama Keita...o kadar benziyorsun ki resmen ikizin gibi!"

"Olabilir mi ki böyle bir şey?"dedi ve bakışlarını Keita'ya çevirdi Mia."Yani insanların benzerlerinin olduğunu duymuştum ama Alice'in anlattığına göre o kızla benzer değil aynıyız resmen."dedi Keita düşünceli bir halde.

"Tamam sende toparlan artık."Mia'nın bana dediğini anlayınca kafamı salladım."Ben iyiyim.Diğerlerini o halde görünce kötü hissettim sadece.Çünkü anladığım kadarıyla Arin'i gerçekten seviyorlarmış.Keita'yı gördüklerindeki yüzleri çok kötüydü Mia."dedim yanağımdan akan yaşı silerken.

Keita'da kafasını salladı."O anda anlamadığım için korkmuştum ama şimdi düşününce...gerçekten çok kötüydü."

Koridorda yankılanan zil sesiyle kızlara döndüm.
"Zil çaldı gitmem gerek,görüşürüz."Dedim ve kapattım telefonu.Sınıfa girmeden önce lavaboya ilerledim.

Olanları düşününce başıma ağrı giriyordu.Arin'in hakkındakileri duymak beni fazlaca üzmüştü.En yakın arkadaşımın da Arin'e bu kadar benzemesi hiç beklediğim bir şey değildi.Hatta benziyor demek bile gerçekten az kalırdı.Resmen aynısıydı.Arin olamayacağı kesindi ama ne kadar imkansız olsa da ikiz olmaları...Hayır kesinlikle imkansızdı.İkisi de farklı ülkelerde doğup büyümüş insanlardı.Böyle bir şeyin imkanı dahi yoktu!

Kesinlikle soğuk suya ihtiyacım vardı şu anda.

Lavaboya girince kimsenin olmaması işime gelmişti.Aynanın önüne gelince yüzüme baktım.Gözlerim hafif kızarmıştı sadece.Bileğimdeki tokayla saçımı topladım ve suyu açıp yüzümü ve ellerimi yıkadım.Şansıma bitmemiş olan peçetelikten peçete alıp kuruladım.Saçımı açıp tokayı bileğime geri taktım ve üzerimi düzeltip çıktım lavabodan.