Stay As You Are | °Kim Seungmin° (Düzenleniyor)

~24~

20.05.2021 | Kim Seungmin fanfic

"Ah!"demiş ve elimin üstündeki elini çekmişti.
"Az kaldı dayan."demiş ve son olarak bandajı yapıştırmıştım.

İşim bitince elini bırakmış ve pansuman eşyalarını yerlerine bırakmıştım. Ardından Seungmin'in yanına salona gidecekken çalan kapı ile adımlarımı kapıya yöneltmiştim.

Kapıyı açtığımda Mirae , Dano ve Hyunjin vardı.

"Hoşgeldiniz."demiş ve sarılmıştım hepsine.

"Hoşbulduk."demişti Mirae. Ardından hep beraber salona geçmiştik.

"Eline noldu?"demişti Hyunjin Seungmin'i görünce.

Seungmin cevap vermeyince devreye ben gitmiştim.

"Beyefendi Soohyun'dan hıncını alamayıp duvarı yumrukladı."demiştim.

Üçüde şaşkınlıkla Seungmin'e bakmıştı.
"Soohyun mu?"demişlerdi aynı anda.

"Kim bu çocuk? Anlatmadığınız birşeyler daha var sanırım."demiştim koltuğa otururken.

Diğerlerinden ses gelmeyince Seungmin'e dönmüştüm. O ise sadece sargılı olan eline bakıyordu.

"Seungmin-"Dano'nun sesi Seungmin'in konuşması ile kesilmişti.

"Üvey annemin oğlu."demiş ve ayağa kalkmıştı.

"Üzgünüm şuanda dinlenmek istiyorum."demiş ve odasına doğru gitmişti.

"Aralarında ne var?"demiştim diğerlerine dönüp.

"Babası Soohyun'a dövdürüyordu Seungmin'i."demişti Felix.

"Naeun."demişti Dano.

"Naeun Seungmin'in eski sevgilisi. Naeun Seungmin'i Soohyun ile aldattı."diyerek tamamlamıştı cümlesini Dano.

"Hala Soohyun ile sevgili mi?"demiştim.

Olumsuz anlamda kafa sallamıştı Mirae.

"Aldattığını öğrendikten birkaç gün sonra kız yok oldu. 1 senedir haber alamadık Naeun'dan. Hala da alamıyoruz."demişti Mirae.

"Biri bitiyor yenisi geliyor."demiştim kafamı ellerimin arasına alırken.

"Soohyun ile nasıl karşılaştınız?"demişti Hyunjin.

"... Davet etti bizi. Bizde kabul ettik. Biraz sonrada Seungmin aradı beni. Sonrasını biliyorsunuz zaten."demiştim.

"Cidden onca kişi arasından nasıl sizi bulduysa."demişti Minho sinirle.

"Şimdi ne olacak?"demiştim onlara dönüp.

"Birşey olmayacak , aynı şekilde devam edeceğiz. Ama sen o çocukla karşılaşmamaya çalış. Senin için iyi olduğunu düşünmüyorum."demişti Felix.

Kafamı sallayarak onaylamıştım Felix'i. Ardından Seungmin'in yanına gitmek için ayağa kalkmıştım.

"Nereye?"demişti Mirae.

"Seungmin'in yanına."demiş ve çıkmıştım odadan. Arkamdan dediklerini duyabiliyordum.

"Ya kızarsa yanına gitmesine?"demişti Dano.

"Alice'e kızmaz."demişti Minho. Bende kızmasından korkarak gidiyordum fakat Minho'nun dedikleri daha da cesaretlendirmişti beni.

Kapalı olan kapıyı açmış ve kafamı içeri uzatmıştım. Kapıya dönük olan sırtını görünce  uyuduğu düşünüp içeri girmiştim. Yanına yavaşça yaklaşmış ve uyuyup uyamadığını anlamaya çalışmıştım.

Düzenli nefes alış verişlerini görünce uyuduğunu anlamış ve hayret etmiştim.
Daha içeri gideli 15 dakika olmuştu neredeyse.

Düşünmeyi bırakmış ve yatağın boş olan kısmına uzanıp Seungmin'e arkasından sarılmıştım.

"Alice."dedi uykulu sesi ile.

"Benim sevgilim."demiştim sessiz bir şekilde.

Arkasını dönmüş ve gözlerime bakmıştı.

"İyi misin?"demişti endişeli bir şekilde.

"Evet, iyiyim."demiştim.

"Neden ağlıyorsun o zaman?"

"Ne ağlıyor muyum?"demiş ve elim ile yanağımdan akan yaşlara dokunduğumda fark etmiştim ağladığımı.

"Ağlama bitanem."diyerek elleri ile yanağımda ki yaşları silmiş ve kolunu kafamın altından geçirerek beni göğsüne çekmişti.

Kafamı göğsüne yasladığımda burnuma gelen kokusu ile nedenini bilmediğim bir şekilde daha da çok ağlayasım gelmişti.

"Korkuyorum."demişti Seungmin titreyen sesiyle.

"Neden?"demiştim gözlerine bakarak.

"Herşey tam düzeldi derken başka şeyler çıkıyor. Tekrar kötü günlere dönmeye korkuyorum."

"Korkma , eski günlere dönmeyeceğiz bir daha. Adı üstünde eski günler, geride kaldı artık. Bize zarar veren herkes hapiste Seungmin, bize artık hiçbir şey yapamazlar."demiştim.

"Soohyun'u gördükten sonra kendimi bu kadar aciz hissetmek sinirimi bozuyor."demişti burnunu çekerek.

"Neden ondan korkuyorsun ki?"demiştim.
"Artık biz varız yanında. Korkmanı gerektirecek birşey yok."

"Asıl korktuğumda bu zaten."demişti.

Kaşlarım çatık bir şekilde bakmıştım.
"Naeun gibi olmamdan mı korkuyorsun?"demiştim.

"Şaşkınlıkla bana bakmıştı.

"Sen nereden biliyorsun?"demişti.

"Soohyun ile aranda geçenleri biliyorum, bizimkiler anlattı. Asıl soruma cevap ver sen."demiştim.

"Evet, beni bırakmandan korkuyorum."demişti.

"Seni asla bırakmayacağım Seungmin, söz veriyorum."demiştim bir elim yanağındayken.

"Söz mü?"demişti sessiz bir şekilde.

"Söz."demiştim gülümseyerek.

°°°
Tutamayacağım sözleri verdiğim için üzgünüm sevgilim. Ama sizin için yapıyorum bunu. Sen ve Eunmi için.

°°°

Üzgünüm bu  bölüm biraz kısa oldu. Kısa yaptığım için pek içime sinmedi ama kaç gündür beklettiğim için atıyorum artık :)

Oy vermeyi ve yorum yapmayı unutmayın 🖤~
Oy sınırı: 9