Stay As You Are | °Kim Seungmin° (Düzenleniyor)

~45~

22.07.2021 | Kim Seungmin fanfic

| 1 hafta sonra, yazarın anlatımından|

"Hayır."demişti şokla Seungmin." O bunu yapmaz,yapmış olamaz."diyordu kafasını iki yana sallarken."o beni de Eunmi'yi de bırakamaz, olmaz."diyerek bağırıyordu birkaç saniye önce öğrendiği şey ile.

Odadaki kimse birşey diyemiyordu, herkes şok ve üzüntü içinde bakıyordu birbirine.
Hepsi dağılmış bir vaziyetteydiler, ağlıyorlardı.

O bunu nasıl yapmıştı ki? Akılları almıyordu.

Seungmin çökmüştü yere sarsılarak. Ağzından tek çıkan şey o yapamaz'dı. Odadakiler; Hyunjin,Minho,Felix, Jisung, Chan,Changbin,Dano,Keita,Mia,Mirae, Jeongin ve Eunmi idi.

Tek eksik Alice'di.

Belki o da şuanda onlarla birlikteydi, kim bilebilirdi ki?
Belki onları izliyor ve şuanda gördüğü tablo yüzünden kendine küfürler ediyordu.

Eunmi ile Jeongin her şeyden habersiz bir köşede oyun oynuyordu. Yaklaşık on dakika önce Changbin ile Jisung, bu üzücü haberi vermek için istemeye istemeye eve gelmişlerdi.

Bir süre nasıl söyleyeceklerini bilememişlerdi ama en sonunda söylemişlerdi, üzülerek.

Alice bir hafta önce bir anda ortalıktan yok olmuştu. Seungmin sabah uyandığında Alice'e hiçbir şekilde ulaşamamıştı. Herkesi aramıştı , her yere bakmıştı ama yoktu.
Aklından bir sürü düşünce geçiyordu. Ama en çok korktuğu başına gelmişti.

Alice intihar etmişti.

Bedeni bir ağaca asılı halde bulunmuştu. Seungmin görmek istediğini söylemişti fakat Changbin ile Jisung onaylamamıştı çünkü vücudu ormanda günlerce ağaca asılı halde durduğu için ve doğada bulunan bazı hayvanların cesede saldırmasından dolayı tanınamaz hale gelmişti. DNA testi yaparak cesedin kimliği belirlenmişti, beden tanınmaz haldeydi.

Seungmin bunu duyunca daha da kötü olmuştu. Onun dokunmaya kıyamadığı beden şuanda tanınamaz haldeydi. Oysa Seungmin sarılmak istiyordu ona, ipek gibi olan saçlarını okşamak,tadına doyamadığı dudaklarını öpmek...ama artık hiçbirini yapamayacaktı. Çünkü o gitmişti.

Seungmin dahil herkes kendine kızıyordu, onun bu hale geldiğini nasıl görememişlerdi ki?  Oysa çok mutlu görünüyordu. Herşey saçma geliyordu Seungmin'e. Hayatları düzene girmişken bunun olması çok saçmaydı ama Alice'in psikolojisini düşününce...beklenebilir birşeydi.

"İntihar ettiği ne malum, belki biri astı onu?"demişti Dano titreyen sesine rağmen konuşarak. Kafasını sallamıştı Changbin.
"Haklısın, ama görüntüler bulundu. Yürüyerek elinde ip ile gidiyor."demişti.

"Ormanın içerisinde kamera yok ki, ya orada birisi varsa ve o yaptıysa?"demişti bu seferde Minho. Herkes aklına gelen ihtimali ortaya koyuyordu çünkü inanmak istemiyorlardı, Alice'in onları bu şekilde bırakıp gitmiş olmasını hiçbiri kaldıramıyordu.

"Orman yolunun bağlandığı tek yol var , oradaki kameralarda da Alice'den başka kimsenin giriş yapmadığı görünüyor."demişti Changbin.

"Biliyorum inanması çok zor."demişti Jisung."ama üzgünüm ki gerçek. Aklınıza bir sürü ihtimal geliyor, bizim de geldi ve hepsini değerlendirdik ama sonuç bu,üzgünüm."demişti kafasını eğerek.

Changbin ile Jisung'da üzgündü fazlasıyla. Onunla Soohyun olayında tanışmışlardı ve fazlasıyla da sevmişlerdi. Cana yakın, samimi, iyi kalpli bir kızdı. Bu altı yılda bir sürü anı biriktirmişlerdi. Altı yıl ne kadar az gibi görünse de onlar için Alice'i kardeşleri gibi görmelerine yetmişti.