Sweet but Psycho

CHAPTER 42

Rui's POV

"I will give you a long quiz next week so be prepared."

Umugong ang daing ng mga estudyante.

"Don't give me that sound. Hindi ako padadala sa inyo. " sabay taptap sa mesa.  "Long quiz next week. ----Class is dismissed."

At umalis na nga ng classroom si Mrs. Moreno.

Nilingon ko si Harley. Kasalukuyang nakapangalumbaba siya habang nakatanaw sa labas ng bintana. Pansin kong kanina pa siya matamlay at bahagya rin siyang namumutla.

Ano kaya ang nangyayari sa kanya? May sakit ba siya?

"Harl.. okay ka lang??" tanong ko sabay hinipo ang noo niya. Inalis niya ang tuon niya sa labas at tumingin sa akin.

"I'm fine. Medyo nahihilo lang ako."

Tumayo ako at lumuhod sa tabi niya kasunod ay sinapo ko ang kanyang pisngi. "You don't look good. "

"I'm sleepy. " she said sabay pumikit.

Kinuha ko ang upuan ko at itinabi iyon sa kanya kasunod ay naupo ako roon at inihilig ko ang ulo niya sa balikat ko.  "Sige, matulog ka muna. I'll wake you kapag nandito na ang prof."

"Thank you." mahina na niyang usal habang isinusuksok ang katawan sa akin.  She hug me tight. As if she's hugging a fluppy teady bear. Napangiti na lang ako.

Ang cute niya talaga.

"O, anong nangyari diyan?" si Kian.

Sinenyasan ko siyang huwag maingay. "Nahihilo raw tsaka inaantok."

Bigla niyang natuptop ang kanyang bibig. "Hala! Patay ka Rui, mukhang nabuntis mo na ata si Harley."

"G*go! Safe s*x kami! Kaya hindi ko mabubuntis 'to."

"Tsk. Tsk." sabay iling.  "You can't be sure. Marami ng binigo ang c*ndom."

Inungusan ko siya.  "Hindi ako 'yon. " sabay tulak. "Dun ka na nga! Kung ano-ano ang sinasabi mo!"

Actually, hindi naman ako apektado sa sinabi niya dahil malaki ang tiwala ko sa sarili ko na hindi ako papalya.

Tss.. ang tagal ko ng ginagawa 'to.
I'm an expert.

"Guys.. quiet na. Nandiyan na si Sir Pogi!"

Nilingon ko si Harley kasunod ay mahinang tinapik siya para gisingin.

"Harl, nandiyan na ang prof."

Nagmulat siya ng kanyang mata at bahagyang kinusot iyon.

"Thanks."  sabay kalas na sa pagkakayakap sa akin.

"Okay ka na?"

Tumango siya pero matamlay pa rin.  "Medyo."

"Babalik na ko sa desk ko."

"Opo. " she smile.  "Thanks." at hinalikan ako sa labi.

Napangiti na rin ako. Kahit masama ang pakiramdam niya ay ang sweet pa rin siya.

Bumukas na ang pinto. Iniluwa niyon ang taong kinaiinisan ko nitong mga nakaraang araw.

"Good afternoon, Mr. Lorenzo." bati ng mga babaeng kaklase ko, kilig na kilig.

I sigh.    Hay naku.

"Good afternoon. How's your day?" nakangiting bati nito. Halatang nagpapa-cute pa sa mga kababaihan.

Mas lalo lang akong nainis.

"Fine, so far, Sir."

"I'm so alive Sir!"