Kolej Serserileri

35. Bölüm : Bilinmeyen Gerçekler

Yalın 'ın anlatımı ;

Elif arkasını döndü ve söylediği son sözlerle , kucağıma  bıraktığı aşk itirafı ile kapıdan çıktı . Elif ... Gözlerinde kaybolduðum , yanında bütünleştiğim ,  bir yandan ondan kaçan bir yandan her zaman kendimi yanında bulduğum kadın . Bu odada beni bana hapsederek gitmişti . Dış kapının kapanma sesi beni kendime , olayları idrak etmeme sebep olmuştu. Vücudum bunu kabul etmeyerek çırpındı , gücümün sonuna kadar bağırdım . Geri dönmeyecekti , kendimi avutuyordum .Araba sesi geldiğinde son bir ümit son defa kelimler döküldü dudaklarımdan.

"Seni seviyorum ." Bu anı hiç böyle düşünmemiştim .Ben onu almaya gidecektim ,tabi o huysuzluk yapıp bana bir sürü laf söyleyecekti. Ama onu dinlemeyip arabaya yürüyecektik. Onu ilk defa sevdiğimi söylediğim parka gidecektik ve ben orda bir kez daha onu sevdiğimi söyleyecektim ve bunu söylemekten asla vazgeçmeyeceğimi. O yine şaşkın olacak ve bu sefer bana güvendiğini söyleyecekti . Bunları düşünürken kendimi çaresiz ve suçlu hissediyorum. Belki aptalın tekiyim. Ona her şeyi önce anlatmalıydım. Zaman olaylarý , kiþileri beklemiyordu .

Daha on dakika öncesine kadar yanımda oturduğu sandalyeye baktım . Sandalyenin üzerinde bilekliği vardı . Zincirinde gümüş taslardan gitar figürü vardı. Bu bilekliği şans getirsin diye ben vermiştim .O gün bilekliği takarken ki sevinci geldi gözlerimin önüne . Gözümden bir damla yaş akıp çeneme düştü .
Sonra aklıma yarışma için küçük bir çocuk gibi olan  heyecanı geldi .Onun için çok önemliydi  .Acı bir tebessüm belirdi dudaklarımda ve ona verdiğim söz için yutkundum ve odayı sesim doldurdu . Yarışma için planladığımız şarkıyı şimdi tek başıma söyleyecektim .

'Ansızın tarifsiz gelir ya
O zamanlar sormaya cürettin kalmaz, olanından
Feri soluk, niyeti kayıp, dardayım
Aşk nefrete ne yakınsın
Kin kırdı her okşamak istediğimde seni
Elimi gözlerimi gömdüm tebessüme
Yalnız kendine inkarın
Sadece senden kaçarsın
Halin ele verir anlamazsın

Yalan söyleme bana
Gözlerin anlatıyor her şeyi
Yalan söyleme bana
Yalan söyleme bana
Gözlerin anlatıyor her şeyi
Zaten yoktur nedeni '

Elif burada  benimle değildi ama şarkıyı beraber söylüyorduk sanki . Onun sesi kulaklarımdaydı. Bu şarkıyı söylerken gözlerini kaçırışını gözlerimi kapadığımda görüyordum . Çok garipti gözlerimi açsam boşluk ama gözlerimi kapadığımda Elif orda benimleydi. Kafamı sandalyede geriye  attım .Bu sefer o masum yüz yerine gözlerimde canlanan kişi o şerefsiz itlerdi . Bu düşünce vücuduma elektrik akımı girmişçesine kasıldı . Çenemi sıktım , elimden bir şey gelmiyordu ben burda oturup sadece ondan kalanlarla yetiniyordum.

  Bazı geceler uyumadan önce ,daha doğrusu Elif 'i sevdiğimi kendime açıkladığım andan itibaren o hayatıma dahil olmasaydı ne olur diye düşünürdüm .Işte onun cevabıydı ; bok gibi , çıkmazda . Bu kızla birbirimize  en baştan nefret alevi ile bağlanmıştık zaten . O bugüne kadar söylemese bile biliyordum.

(Birkaç saat sonra )

Tekrar bir araba sesi geldi  .Tabi o şerefsiz yine gelmişti kesin . Kafamda binbir tilki dolanmıştı.Elimden kimse alamayacak o şerefsizi, yalvaracak bana. Ona yapacaklarımı aklı bile almayacaktı. Kapı zorlanması oldu ve eve girildi . Ama beklemediğim bir şey olmuştu . Tahmin ettiğim kişi değildi .Bizimkilerin sesiydi . Hepsi bir yandan benim ve Elif 'in adını söylüyordu. Içinde bulunduğum odanın kapısı açıldı odaya ilk giren Alya olmuştu .Şaşkınlıkla yüzüme baktı. Gözleri sulu suluydu yol boyunca ağladığı belliydi .Gözleri dehşetle açıldı ve endişeyle diğerlerine seslendi.Ne haldeydim kim bilir? Koşar adımlarla yanıma gelip ipleri çözmeye başladı , ama eli titrediği için pek bir yararı olmuyordu . Rüzgar içeri girdi ,gözleri ile beni taradıktan sonra  Alya'dan ipleri aldı ve hızlıca çözdü .