Kolej Serserileri

29. Bölüm "Dilek"

Bölüm ithafımız:

buseefe59
EsmaglAkyl 

Iyi okumalar ^-^

Alya'nın anlatımı ;

Umut dediğimiz aslında inanmak istemediğimiz zaman , kabullenişe yaklaştığımızda ya da artık her şeyden vazgeçmiş yok oluyorken avuçlarımızın arasına bırakılan geri dönüştü . Şu an avucumuza bir umut bırakılmıştı ve ellerimizin arasından kayıp gitmesine tahammülümüz yoktu . Bir çiçek filizlenmişti içimizde onu ezecek adımlar yoktu artık etrafımızda .

Ortamızda, sehpanın üzerinde duran telefona odaklanmıştık hepimiz. Hepimizin aklında farklı düşünceler , farklı fikirler ama aynı sessizlik . Cansu , Rüzgar 'ın hastane kayıtlarını araştırıp bize haber vereceğini söylediğinden beri ne yapacağımızı bilmeyerek gelecek olan telefona odaklıydık. Çok garip değil miydi hayat ? Kaçmak için bir sokağa girsen önüne çıkmazları koyacak ya da bir kapana kısıldığında kaçış yolu bulacak kadar garip .
Bakışlarımı , bir yere dalıp düşüncelere boğulmuş Cansu'ya çevirdim . Gözünde bir parlama vardı , yüzünde ise yıllarca taşıdığı yükün ağırlığı . Konuşmak için boğazımı temizleyip kızların bakmasını sağladım ." Eğer sonuç kötü çıkarsa ..." cümlemi bitirmeden yutkundum. Böyle bir sonuç çıkarsa Cansu tekrardan yıkılabilirdi. Cansu yerinde diklesip ,"Hayalperest bir kız değilim veya bir masalda yaşamıyorum . Eğer sonuç kötü çıkarsa kabullenmek istemediğim gerçekle yüz yüze gelip kabullenmiş olacağım . Ama tam tersi olup iyi çıkarsa da bu sefer annemi bulmaya kimse engel olamayacak ." Bu kadar güçlü ve kararlı oluşuna bir kez daha hayranlıkla baktım . Yüzümde belli belirsiz bir tebessüm oluştu , elimi Cansu'nun eline götürüp elini sıktım . Elif, "Ben hissediyorum  sonucunda çok mutlu olacaksın ,olacağız . Hem bu kadar ucu açık bırakılmış ve bilerek mi yapılmış bilmiyorum ama hatalı bir plan var ortada . Yani annen ölmediyse bulmamız kolay olabilir . "  Cansu içten bir gülümseme ile hepimize bakıp gelin işareti yaptı . Hepimiz başka koltuklarda değilde yan yana oturunca dolu dolu gözleriyle bize çevirdi bakışlarını. "Iyi ki yanımdasınız kızlar. "

"Ya..." hepimizin hem gözleri dolmuş hem de yüzümüzde bir gülümseme vardı. Teker teker kollarımızı birbirine dolayıp oturduğumuz koltukta birbirimize sarıldık . Bir süre öylece kaldık . Sonra hep beraber yemek yapmaya karar verdik . Zaten Emoş Sultan gittiği için hazırda yemek olmuyordu . Ya dondurulmuş yiyecekleri kullanıyorduk ya da üşenmezsek yemek yapıyorduk . Hep birlikte mutfağa girdik . Aklımdaki fikirle gülerek kızlara döndüm .

"Aklıma ne geldi ? Erkekleri yemeğe mi çağırsak ?  " Eğlenceli olurdu. Hem uzun zamandır hep beraber bir şey yapıyorduk .

Gece onaylayarak " En son onların elinden yemek yemiştik hem yemek nasıl yapılır görmüş olurlar."  Az daha zehirlendiğim yemekti. Tabi bu sayede bir  daha onların elinden bir yemek yememe kararı almıştım . Hepimiz bu konuda hemfikir olunca Gece , Kaan'ı arayıp yemeğe davet etti . Onlarda onayladıklarında yemek için buzdolabından malzemeleri çıkarmıştık. Yemek  olarak Cansu 'nun çok güzel yaptığı soslu tavuk ve pilav yanına da salata yapacaktık. Cansu tavuğu alıp dograrken Elif ve ben de salata yapmaya başlamıştık . Biz yemeğin çoğunu bitirmiştik. Sadece tavuk ve pilav pişiyordu.

Üzerimi değiştirmek için yukarı çıktım . Yemek kokusu sinmiş kıyafetlerimi çıkarıp dolaptan kot pantolon ve beyaz bir tshirt çıkarıp üzerime geçirdim . Ben saçlarımı düzenlerken kapı zili çaldı . Kapının açılma sesi ve erkeklerin sesi evi doldurdu . Hızlanıp odamdan çıkıp salona girdim . Herkes koltuklara oturmuştu . Kızlar da benim gibi kıyafetlerini değiştirmişlerdi.
"Hoşgeldiniz ..." hepsi selam verdiğinde ben de aralarına katılıp boş bir yere oturdum .