Kolej Serserileri

34.Bölüm "Aşk Itirafı "

Elif 'in anlatımı ;

Hepimizin hayalleri vardır , uçsuz bucaksız ... Hayallerimizin bir de renkleri vardır .Kimimizin toz pembe , kimimizin gri ama ortak bir noktamız var ışte . Hayallerde buluşup hayallerde vedalaştıklarımız var .

Boş gözlerle karşımdaki duvara bakıyordum . Yanımda olan Yalın 'ın gözleri üzerimdeydi ve bu beni rahatsız ediyordu .Kafam o kadar karışık ve sersemdi ki sadece boş boş bakıyordum etrafa ,hiçbir şeyi idrak edemiyerek. Konuşmamızın üzerinden yaklaşık bir saat geçmişti ve hala yüzümde kurayan gözyaşlarıma yenisi ekleniyordu. Yıllarca bildiğim ,yaşadığım her şey bir yalandan ibaretmiş. Kalbimin ortasında bir deprem yaşanmış gibi her şey tuzla buz olmuş , etrafa öyle acı yayılmış ki artık bu acı bile hissedilmez olmuş .Bir de damarlarımdan geçen intikam hırsı vardı şu an. Ben ... evet ben. Anne ve babama yapılanlardan sonra sonu ne olursa olsun intikam kaplıyordu içimi , bir nefret denizi olmuştu âdeta . O denizde sürekli fırtınalar kopuyordu .

ama artık o denizde kopacak olan fırtınayı ben yaratacaktım .Kendi ellerimle...

Yalın 'ın kolu koluma deyince irkilerek bütün düşüncelerimi sonlandırıp başımı ona çevirdim. Gözlerim gözleriyle buluştuğunda yumuşadığımı hissetsemde kendimi toparlamam hızlı olmuştu .

"Sana bunları hazır olduğunda anlatmalıydım.Özür dilerim ." O da benim gibi dağılmış durumdaydı .Tek fark benim artık hissizleşmemdi.

Kafamı gelişi güzel salladım."Daha ne zamana kadar bir yalanla yaşayacaktım."

Kafasını yere indirdiği anda konuşmaya devam ettim ."Hem düşmanımın ellerindeyim hem onun hem benim için iyi fırsat ."

Hızlıca gözleri tekrar beni buldu.Bu sefer gözleri endişeli ve öfkeliydi. "Sana bir şey olmasına asla izin vermem, vermeyeceğim."

"Yalın ... senin bu işe karışmanı istemiyorum .Bu benim ve Ayaz denilen o şerefsizin amcası ile ilgili ."

"Elif şu an şaçmalıyorsun. Anladık kötü espriler kraliçesi filansın da bu olmadı ." Yalın 'ın salağa yatma çabalarına göz devirdim.

"Ciddi olduğumu ikimiz de biliyoruz ."

Aldığı nefesi verirken yandan gözlerime bakıyor ve onaylamaz şekilde başını sallıyordu. "Peki , planımız ne ?"

Kaşlarımı çatıp sinirle gözüne baktım . "Yalın söylediklerimi nerenle dinliyorsun?!"

"Sen de beni tanımıyormuş gibi davranma .Seni yalnız bırakmam, hele de böyle psikopatlarla." Başımı onaylamaz şekilde salladım ve önüme döndüm. Onu bu işe bulaştırmayacaktım.Bir sevdiğim kişiyi daha kaybedemem ama şu an konuyu uzatmadan hızlıca kapatmalıyım.

Bir süre sessizce durduk ta ki kapının hızlıca çarpmasına kadar . Yalın ile göz göze geldik ve gözümüzü kapıya çevirdik . Ayaz şiddetle bizim olduğumuz odanın kapısını açtı .Alayla gülerek sağa sola yürüyordu . Ne olduğu hakkında en ufak bir fikrim dahi yoktu .

"Sizin ,sizin arkadaşlarınızı mahvedeceğim.Hepsi ," diyerek işaret parmağıyla başını gösterdi ve devam etti. " küçük birer aptal."

Yalın bu sözler karşısında sandalyeden kalmaya çalışarak bir kaç küfür etti .Neler olduğunu şimdi anladım .Anlaşılan bizimkilerin yanındaydı ama asıl merak ettiğim onu ne bu kadar sinirlendirmisti?

Üzerindeki ceketi bir çırpıda çıkarıp şiddetle duvara fırlattı . Kafasına ellerini bastırdı ve odağını sadece bana çevirdi .Gözlerinde yoğun bir nefret var gibiydi .Her şeyde beni sucluyormus gibi... Dizimin dibine eğildi ve dikkatlice gözlerime baktı .Bu yaptığı hem ürkütücü hem de korkutucu gelmişti .