Kolej Serserileri

26. Bölüm " Gerçekler "

Şarkı :Ersay Üner -Nokta

Herkese selam öncelikle birkaç açıklamadan sonra bölümle başbaşasınız.

Ilk önce bölüme yapılan yorumlardan iki tane seçip bir sonraki bölümü  onlara ithaf edeceğim . Yorumlara baktığımda genellikle 'yb ne zaman ?' gibi yorumlar görüyorum ve aslında üzülüyorum çünkü ben burda bir şeyler yazıyorum . Ve sizin yorumlarınız  benim için önemli. Mesela karakterler hakkında neler düşünüyorsunuz?   Kitapta hoşunuza giden olaylar? Sizi sinirlendiren olay? gibi şeyler görmek isterdim .

Ikinci olay ise oyların az oluşu . Gerçekten her kitapta olduğu gibi burda da emek var . Lütfen oy vermeden geçmeyin .

Artık oy sınırımız var!

Oy sınırı : +100

Hadi bakalım iyi okumalar ^-^

Gece'nin anlatımından;

Dilara'nın söylediği cümle ile herkes donmuştu.  Ne söyleyeceğimi , ne yapacağımı bilemiyordum  çünkü biliyordum hatamı .  Ben en sevdiğim , birbirimize yalan söylemeyecegiz diye söz verdiğim kişilere yalan söylemiştim . Gözlerimi onların gözleriyle bulusturamiyordum. Bir güç engel oluyordu onların gözleriyle buluşmama,
Alya güldüğünde başımı yukarı kaldırdım .

Alya kaslarını kaldırdı ve eliyle beni gösterdi." Dilara bir yanlışın var sanırım. Böyle bir şey olsa Gece ilk bize söylerdi zaten ."

Gözlerimi sıkıca yumdum. Şuan gerçekten acı çekiyordum . Elif de onu onaylar gibi başını salladı. Bakislarimi Cansu 'ya yönlerdiğimde sessizce bakışları benim üzerimde geziniyordu. En kötü  olan  bu olayı benden değil de başkasından duymuş olmalarıydı .

Dilara mahcup olmuş şekilde bana baktığında gözlerinde özür diler gibi bir ifade geziniyordu. Ona hafifçe başımı salladım.   Onun bir  suçu yoktu hepsi benim yüzümden olmuştu . Kaan birçok kez söylememiz gerektiğini söylemişti . Ama ben aptal gibi davranıp beklemek istedim. Neyi bekliyorsam?

Dilara "Ben gideyim ...zaten zil çalmak üzere ."

Dilara yanımızdan ayrıldığında sınıfa bir göz attım. Çoğu kişi ,özellikle kızlar ,bizi dinliyorlardı. Bu şekilde onlarla konusamazdım .

Kızlara doğru bakıp derin bir nefes aldım . "Dışarıda konuşsak olur mu?"

Onayladıklarında sınıftan çıkarken Kaan ve diğerlerinin gözü bizdeydi . Sanırım duymuş olabilirlerdi . Hem Dilara nerden öğrenmişti bunu? Bu konu sanırım şu an düşüneceğim son şeydi .

Arka bahçede bulunan banka doğru giderken hiç kimse konuşmamıştı. Aramızda oluşan gerginlik elle tutulacak şekildeydi.Banka oturduklarında ayakta kalmayı tercih etmiştim .

Elif kararsız bir şekilde bakarken, "Doğru mu ?Sevgili misiniz?"

Bakışlarımı tekrar onlardan çekip elime indirdim . Içimde büyüyen sızı onlara bakmama engel oluyordu . Ben söylemek istemiştim aslında ama geç kalmıştım . Bu hayatta  isteyeceğim son şey bile değildi onları kaybetmek. Tuttuğum nefesimi dışarı bıraktım . Konuşamayacağımı bildiğimden dolayı kafamı salladım.

Alya elini başına koyduğunda gözleri benimkiyle buluştu . Bakışlarında hayal kırıklığı vardı.

"Gece ,dün sana sevgilinin olup olmadığını  sorduğumuzda senin cevabın bizden bir şey saklamayacağın olmuştu . Neden bize bir şey soylemedin?"  Yutkundu ve sesi titreyerek acı sozler döküldü ağzından , "Yoksa bize güvenmedin mi Gece?"