Η φωτιά {GW15}

Στο νησί- 15

        Το τηλέφωνο του χτυπούσε μανιασμένα, αλλά δεν έκανε καμία κίνηση να το σηκώσει. Σκυμμένος στα χαρτιά και στον υπολογιστή του δούλευε κυρίως για να κρατάει απασχολημένο το μυαλό του. Το τηλέφωνο ξαναχτύπησε και πάτησε το κουμπί για να απαντήσει χωρίς να δει καν την οθόνη. "Ναι" λέει ξερά, "αφεντικό;" η φωνή του Γιώργου ακούστηκε από την άκρη της γραμμής, "λέγε" του ξαναλέει και το ενδιαφέρον έλαμψε στα μάτια του, "απόκτησα πρόσβαση στην κίνηση του λογαριασμού της, στις δεκαοχτώ του Ιούνη υπήρξε συναλλαγή σε ένα ταξιδιωτικό γραφείο αγόρασε εισιτήριο για Κρήτη, ανοιχτό" ο Θάνος πήρε κοφτή ανάσα και συνέχισε "εκεί είναι;" ρώτησε σιγανά "όχι το σπίτι παραμένει κλειστό", "τότε που στο διάολο είναι!" είπε έντονα. "Αφεντικό" συνέχισε ο Γιώργος αγνοώντας την ερώτησή του "δυο μέρες μετά έγινε μια ακόμη συναλλαγή στο ίδιο γραφείο. Έφυγε για Σύρο, στις είκοσι του Ιούνη" σταμάτησε για λίγο και συνέχισε "έχει χρησιμοποιήσει πολλές φορές την τραπεζική της κάρτα σε μηχάνημα αυτόματων αναλήψεων στην πρωτεύουσα του νησιού, με τελευταία φορά μόλις χθές. Μένει σε ενοικιαζόμενα δωμάτια <Θάλασσα> τα λένε. Είναι στην Σύρο κ. Αλεξίου". Ο Θάνος ψιθύρισε "σε τσακώσαμε Μυρτούλα ", και συνέχισε "εντάξει Γιώργο, σ' ευχαριστώ, πήγαινε διακοπές με την οικογένεια σου, αναλαμβάνω εγώ τώρα".

        Άρπαξε τα κλειδιά του αυτοκινήτου του, και έτρεξε προς την έξοδο, "Ελένη, κλεισε μου εισιτήρια για Σύρο με το πρωτο καράβι που φεύγει, θα λείψω για λίγες μέρες, κράτα μου όλα τα μηνύματα και φύγε νωρίτερα σήμερα" φώναξε στην έκπληκτη γραμματέα του. Το ασανσέρ άνοιξε τις πόρτες του και μπήκε φουριόζος μέσα, χωρίς καν να δει τον Νώντα που έβγαινε από εκεί. "Ει" του φώναξε "που πας ρε συ έτσι;", ο Θάνος πάτησε μερικές φορές το κουμπί του ασανσερ και κοίταξε τον φίλο του στα μάτια. Ο Νώντας διέκρινε στο βλέμμα του μια λάμψη την οποία την είχε χάσει τις τελευταίες εβδομάδες "είχες νέα;" ρωτάει κοφτά, "είναι στη Σύρο Νώντα, όλο αυτό το διάστημα που την ψάχνω είναι στην γαμημένη Σύρο και κάνει διακοπές", λέει και περνάει τα χέρια μέσα από τα μαλλιά του. "Τι θα κάνεις τώρα;" του ρώτησε κοιτώντας τον εξεταστικά. "Τι θα κάνω τώρα;" επαναλαμβάνει ο Θάνος "πάω σπίτι φτιάχνω βαλίτσα και φεύγω για Σύρο με το πρώτο πλοίο". Ο Νώντας τον κοιτά και του λέει έντονα "ραντεβού στο πλοίο λοιπόν φιλαράκι, θα πάμε μαζί".

        Αρκετές ώρες αργότερα ο Θάνος και ο Νώντας βρίσκονταν στην Σύρο και κατευθύνονταν προς το ξενοδοχείο τους με ένα νοικιασμένο τζίπ. "Καλησπέρα κ. Αλεξίου" τους χαιρέτησε η κοπέλα στην ρεσεψιόν με μάτια που άστραψαν μόλις τους είδε να μπαίνουν. "Που σε ξέρει η γκόμενα ρε;" τον ρώτησε χαμηλοφωνα ο Νώντας όλο περιέργεια. Ο Θάνος γυρίζει, του ρίχνει μια ματιά και του λέει "δικό μου είναι το ξενοδοχείο ρε μαλάκα, το αγόρασα πριν τρία χρόνια". Η ρεσεψιονίστ συνέχιζε να τους κοιτάει με νόημα και ο Νώντας δεν έχασε την ευκαιρία να της χαμογελάσει "τα δωμάτιά σας είναι έτοιμα κύριε.." άφησε την πρότασή της μετέωρη και κοίταξε τον Νώντα αφού ο Θάνος έδειχνε να μην ενδιαφέρεται για τα νάζια της. "Νώντας Σωτηρίου" την ενημέρωσε αμέσως χαμογελώντας. "κ. Αλεξίου, κ Σωτηρίου" τους λέει δίνοντας τους τις κάρτες των δωματίων τους. "Άστα σαλιαρίσματα με το προσωπικό μου Νώντα" λέει δυνατά και η κοπέλα πίσω από τον πάγκο έγινε κόκκινη σαν παπαρούνα. "Ετοιμάσου, σε μισή ώρα φεύγουμε" συνέχισε και κατευθύνθηκε προς το ασανσερ με μεγάλα βήματα.