Why do i even like you?

Part 16

ARTHURS POV

Ik deed mijn slaapkamerdeur open en liep naar mijn kast. Ik haalde er een grijze joggingsbroek uit. Ik kleedde me vlug om en liet me op bed vallen. Ik keek naar de klok en besloot om Anna nog maar niet te bellen. Ze lag vast nog lief te slapen. Misschien moest ik Charlotte mijn excuses wel aanbieden. Ik had haar hoop gegeven door met haar om te gaan deze week en ik had haar nu weeral laten vallen. Ik nam mijn iPhone en ontgrendelde hem. Ik scrolde door mijn contacten en stopte bij Charlotte. Ze had zichzelf erin gezet als: Charlie<3. Ik glimlachte bij de gedachte. We zaten toen in de Starbucks en ze prutste wat met mijn iPhone. Het was best gezellig die dag. Maar ik had wel een schuldgevoel. Want die avond had ik weer een date met Anna. Ik stuurde vlug een sms naar Charlotte

A: Charlie, het spijt me echt. Ik had het je moeten zeggen. Het spijt me als door mij jullie vriendschap voorbij is x Arthur

C: Klootzak. Laat haar toch met rust. Je maakt het alleen maar erger weetje. Lewis

CHARLOTTES POV

Ik opende langzaam mijn ogen en zag Lewis naast me liggen. Ik glimlachte totdat ik doorhad dat hij mijn iPhone vasthield. "Wat doe je!?"riep ik uit en ik greep naar de iPhone in zijn handen. "Relax. Ik help je" antwoordde hij en hij gaf me mijn gsm terug. Ik keek naar het korte gesprek van Lewis en Arthur.

A: Charlie, het spijt me echt. Ik had het je moeten zeggen. Het spijt me als door mij jullie vriendschap voorbij is x Arthur

L: Klootzak. Laat haar toch met rust. Je maakt het alleen maar erger weetje. Lewis

A: Dat kan zij zelf wel beslissen hoop ik.

L: Nee kan ze niet want dan gaat ze je weer vergeven en dan breek je haar hart toch opnieuw. Het is mijn kleine zusje dus moet ik haar beschermen. Zeker van jongens zoals jij.

Ik grinnikte en keek Lewis aan. "Bedankt" fluisterde ik. "It's my job" glimlachte hij. "Wil je pannenkoeken?"vroeg hij. "heeft een spanjaard een snor?" Vroeg ik lachend. "Soms" antwoorde Lewis terug. "Maak er nou maar gewoon" zei ik en ik liet me terug achterover vallen. Lewis klom het bed uit en ik bekeek zijn buik. "Getraind?" vroeg ik toen ik zijn sixpack zag. Lewis keek naar zijn buik en klopte er zachtjes op. "Naar het schijnt vinden meisjes dat lekker" zei hij en hij sloot de deur achter zich. "Lewis!" riep ik uit. "In de keuken schat" riep hij terug. Ik zuchtte en sprong mijn bed uit. Ik liep snel de trap af en stormde de keuken binnen. Van schrik had Lewis bijna de pan laten vallen maar kon hem op tijd redden. "Wat is je probleem?" riep hij toen de pan weer veilig op het aanrecht stond. Ik ging dichter bij hem staan en prikte in zijn borstkas. "Zeg op, wie is het?" zei ik dreigend. Lewis bloosde. "Dus et is iemand?" Riep ik vrolijk uit. Lewis bloosde opnieuw en draaide zijn rug naar me toe. "mm..mmmm" murmelde hij. "wat zei je?" vroeg ik. "Leanor" fluisterde hij. Ik boog over het aanrecht zodat ik zijn gezicht kon zien. Hij stond knalrood. "Oohn cuties!" riep ik uit. "Nee" siste hij terug. "Lewis en leanoooorrr, Lewis en leanoooorr" al zingend dekte ik de tafel. "Zit er niet een nieuwe jongen in je klas?" veranderde hij van onderwerp. "Ow ja juist. Volgens mij heet hij Lucas ofzo" zei ik nadenkend. "Zet je neer. De pannenkoeken zijn klaar" zei Lewis lachend. Ik was nog altijd aan het rondhuppelen door de keuken. Ik huppelde naar de tafel en ik wachtte tot Lewis aankwam met de pannenkoeken. Ik nam de confituur en begon met eten. "Ohn.. lekker" zei ik tegen Lewis. "Bedankt"

//Sorry voor het korte hoofdstuk//