Why do i even like you?

Part 19

Extra lang stukje omdat de examens gedaan zijn☺️

POV CHARLOTTE

"Thuis!" Riep ik toen ik de deur dichtsloeg. "Dat hoor ik wel" hoorde ik Lewis lachen. Ik zuchtte lachend. Ik rook iets. Ik ging achter de geur aan en kwam in de keuken terecht. Daar zat mijn broer met een versgebakken brownie. "F*ck Lewis! Laat nog over voor mij, wil je!" Ik duwde hem van zijn stoel en nam het bord met de brownie mee. Ik hoorde achter mijn rug, mijn broer opstaan en ik zette het op het lopen. Wel voorzichtig zodat het bord niet viel. Ik sprintte de trap op. Net toen ik boven was, kruiste mijn blik met die van Lewis beneden aan de trap. Ik grijnsde en liep de volgende trap op. Ik hoorde zijn olifantenpoten de trap op lopen en ik snelde mijn kamer binnen. Ik draaide het slot over en leunde uitgeput tegen de deur aan. Ik schrok toen ik bonken op de deur achter me hoorde. "Charlotte laat me binnen!" schreeuwde mijn broer. "Het is van mij!" "Nee!" gilde ik terug en ik begon hard te lachen. Ik nam het bord mee naar mijn bureau en begon een stuk te eten. Lewis bleef op de deur kloppen en smeekte om open te doen. Toen ik een stuk had opgegeten deed ik de deur opnieuw open en gaf het bord terug. Lewis keek me boos aan en ik glimlachte lief terug. Net toen ik de deur voor zijn neus dicht deed ging de bel. "Ga jij maar hoor" zei Lewis. Ik zuchtte maar ging uiteindelijk toch naar beneden. Toen ik alle trappen had gedaan werd er nog eens gebeld. "Ja-ha ik kom" zuchtte ik en ik trok de deur open. "Anna?" "hey" zei ze. "Wat doe je hier?" Vroeg Lewis die trap af kwam strompelen. "Euh" Anna kwam rood aan en sloeg haar blik neer. "Ja, wat doe je hier?" vroeg ik. "Ik.... kom sorry zeggen" zei ze zacht. "Oke" en ik deed de deur dicht. Dit was misschien een beetje te gemeen maar ze verdient het. Ik hoorde Lewis lachen. "Wat is jou probleem?" vroeg ik geïrriteerd. "Ik wist niet dat mijn kleine zusje een bitch was" lachte hij. "Ze verdient het" zei ik en ik nam nog een stuk brownie van het bord dat Lewis vast had. "Waar zijn mama en papa eigenlijk?" vroeg ik toen ik naar de keuken liep. Lewis liep achter me aan. "Werken. Zoals altijd" zuchtte hij en ik bukte op de glazen uit te halen. Ik dacht terug aan Anna en dat ik misschien er een beetje over ging. Nu ik eraan denk, waarom stond ze zo rood? Plots was ze verlegen geworden toen Lewis de trap af kwam. Lewis? Nee ze is met Arthur. Ik verbeeldde het me vast. Ik schonk cola in voor mijn broer en ik en schoof het glas over het aanrecht. Maar er lag een balpen in de weg en het glas viel om. De cola vloog over tafel en over Lewis zijn iPhone. Ik keek geschokt toe. Lewis mond hing open en hij greep een handdoek om zijn iPhone te redden. Terwijl stond ik daar als een dwaas te kijken. Ik werd plots wakker geschud door Lewis zijn stem. "Charlotte! Waarom te f*ck deed je dat ook!?" riep Lewis uit. "Ik.... Ik sorry" zuchtte ik en nam een dwijl. Ik veegde heel het aanrecht schoon en daarna de vloer. "Het werkt nog" hoorde ik Lewis zuchten. "Lachen assepoester" en voor ik het wist had hij een foto genomen. Ik rolde mijn ogen voor zijn kinderachtige gedrag en ging verder met poetsen. Ik zag Lewis in de zetel ploffen met een grote glimlach. "Hey Lewis!" riep ik. "wat?" Vroeg hij. "Hoe gaat het eigenlijk tussen jou en goudlokje?" vroeg in lachend. Lewis kwam rood aan en mijn glimlach werd breder. "Goed" zei hij droog. "En tussen jou en weetikveel wie?" vroeg hij. "Er is niemand" antwoordde ik. "Uhu, tuurlijk" zei hij en hij richtte zich opnieuw naar zijn iPhone. Nu ik erover nadacht, ik weet niet of ik wel nog op Arthur was. Hij was soms best wel nog kinderachtig. Ik wist het zelf eigenlijk niet meer. Ik nam mijn iPhone en zag dat ik een bericht had van Matthias.
M: Hey babe, wanneer hebben we onze date?
C: Onze date komt niet, zal nooit komen en dat zou ik ook nooit willen. Je kunt niet elk meisje krijgen. En al zeker niet als je je als zo een klootzak gedraagt. O nee wacht, je gedraagt je niet als een klootzak. Je bent een klootzak.
M: Ik kan wel elk meisje krijgen. dat bewijs ik je nog wel.
Ik reageerde er niet meer op. Elk meisje zegt hij. Ja natuurlijk. Dat is buiten niet-sletten van deze planeet gerekend dan.

ARTHURS POV
(dit gebeurt op hetzelfde moment als pov charlotte)

Ik liep de school uit, op zoek nar Anna. Ik zag haar blonde haren schitteren in de zon toen ik naar haar wandelde. Haar blauwe ogen lichtten op toen ik naast haar kwam staan. "Hey" "Hey" antwoordde ik. "Ga je mee met mij?" vroeg ik terwijl ik mijn arm om haar middel legde. Ze knikte en sprong achterop mijn fiets. "Hoe gaat het met Charlotte?" Vroeg ik. Ik hoorde haar luid zuchten. "Ik weet het niet. Misschien moet ik mijn excuses nog eens aanbieden?" Vroeg ze. "Ik kan je wel even naar haar huis brengen" stelde ik voor. "Oke is goed" stemde ze mee in. Ik sloeg Charlotte haar straat in en stopte voor haar voordeur. "Ik wacht wel wat verder in de straat" zei ik en ik gaf haar nog snel een knuffel. Ik liep wat verder in de straat waar ik Anna nog kon zien. Ik zag haar aanbellen. Net toen ze een tweede maal belde, deed Charlotte de deur open. Ik zag ze iets zeggen maar ik verstond het niet. Toen kwam een jongen erbij staan en plots werd Anna rood en sloeg haar ogen neer. Wat moest dat voorstellen!? Ze was gewoon verlegen? Wat!? Waarom zou ze door hem verlegen worden? Toen ik met mezelf in discussie was zag ik Anna met tranen in haar ogen, naar me toe komen. Ik wou vragen wie die jongen was maar ik zag aan Anna da het niet het juiste moment was daarvoor. "Wat is er gebeurt?" vroeg ik terwijl ik haar in mijn armen nam. "Ik zei sorry en ze deed gewoon de deur dicht" zei ze met een trillende stem. Ik hoorde dat ze bijna ging huilen dus nam haar mee op de fiets naar mijn huis. Ik zette een romantische film op en ging wat cola en popcorn halen. Want de meeste meisjes hebben honger als ze triest zijn. Echt, als jongen moet je dat weten. Ik zette de bak op haar schoot en ging naast haar liggen.
Bijna aan het einde van de film lichtte het scherm op van Anna haar gsm. Ze had het niet opgemerkt dus ik nam hem op om hem aan haar te geven. Ik zag dat ze een bericht had van Matthias en ik kon het niet laten om even te kijken.
M: Hey babe, klaar voor onze date morgen om 5u30? Trek een sexy kleedje aan. Dan haal ik je thuis op. xxxxx love you
"Wattef*ck heeft dit te betekenen, Anna!?" Schreeuwde ik uit. Ze viel haast van het bed van schrik en keek me vragend aan. Ik smeet haar gsm op haar schoot en ze nam hem op. Ik zag haar vragende gezicht veranderen naar geschokt. "Arthur, ik heb helemaal geen date met hem" zei ze met grote ogen. "Ja hoor, tuurlijk" zei ik. "Weetje, ga maar gewoon weg" zuchtte ik. "Wat? Je laat het me niet eens uitleggen? Wat voor een vriendje ben jij? Je vertrouwt me niet eens!" Schreeuwde ze uit. "Als je dan toch zo graag wil dat ik weg ben. Dan ben ik weg en ik kom niet meer terug!" Schreeuwde ze en ze rende naar buiten. Ik was even geschokt door haar reactie maar ik merkte dat ik er eigenlijk niet zo hard mee zat. Ik wist ook niet sinds wanneer ik niet meer zo hard voor haar viel. En als zij direct de beslissing nam om het uit te maken dan betekent dat dat ze er zelf ook niet echt mee zit. Ik ging terug zitten en zocht een actiefilm om mezelf op andere gedachten te brengen.

// ey ClesteVanOyen , kgaat ne btj doen zoals jij zei 😏😏//