Why do i even like you?

Part 31

POV CHARLOTTE

Ik duwde de voordeur dicht met mijn voet en strompelde met de zware tassen naar de keuken. Ik ging taart bakken. Het enige probleem was dat mijn broer van deeg houdt, vandaar dat ik dubbel zo veel had meegenomen uit de winkel. Met veel moeite plaatste ik één van de twee zakken op het aanrecht en begon alles eruit te halen. Ik zette de meeste dingen op het aanrecht en af en toe iets in de frigo. Pas na een paar minuten had ik door dat iemand me zat aan te kijken. Ik keek op, recht in de ogen van Luca. "Wat doe jij hier?" Vroeg ik hem. "Ik kom kijken hoe het met mijn prinses gaat. Blijkbaar is ze een keukenprinses." zei hij en hij kwam naar me toe. Hij drukte een kus op mijn wang. "Ik moet net gaan trainen, maar ik denk dat ik erna wel even langskom" zei hij met een lach. "Ik heb zin in taart" voegde hij eraan toe. Ik begon te lachen en gaf hem een kus. Ik duwde hem een stukje richting de deur en gaf een tik op zijn bil. "Straks kom je te laat" zei ik. Hij gaf me nog een kus en liep toen naar buiten. Ik deed verder met wat ik bezig was.

"Deeggg!!" hoorde ik plots naast me. Twee vingers schepten een deel deeg uit de kom. Ik zag het in de mond van mijn geliefde broer verdwijnen. Ik sloeg hem zacht met de pollepel en keek hem boos aan. "Love you toooo" riep hij en voor hij wegging nam hij nog wat deeg in zijn mond. Ik zuchtte geïrriteerd en draaide me om naar de oven. Ik zag dat hij bijna voorverwarmd was. Het deeg goot ik ik de vorm die ik had ingevet. Ik hoorde gepiep uit de oven komen wat teken gaf dat ik de vorm in de oven mocht zetten. Ik stelde de wekker in en begon met het opruimen van de keuken.

Pieppiep pieppiep pieppiep... De taart was klaar. Ik rende naar de keuken en nam twee ovenhandschoenen uit de kast. Blij keek in naar de oven en trok hem open. Een geur van gebakken chocoladetaart verspreide zich door het huis. Ik plaatste de taart met de vorm op het aanrecht. Ik liet hem even afkoelen terwijl ik een bord, een mes en versiering uithaalde. Ook nam ik wat frambozen en begon ze te wassen. Ik nam toen de cakevorm en draaide hem snel om boven het bord. Ik sloeg zacht op de achterkant van de vorm tot de taart eruit viel. Ik sneed hem open en deed crème ertussen. Ik deed dit tot ik 4 laagjes had. Daarna deed ik glazuur over de taart en plaatste de framboosjes erop, samen met wat chocoladeschilfers. Tevreden keek ik naar mijn werk. Ik plaatste hem in de frigo. Ik stuurde Luca een berichtje om te zeggen dat de taart klaar was. Al snel kreeg ik een antwoord terug:

Ik hoop voor jou dat je er al van gegeten hebt want ik kom alles opeten ;) misschien als je heel lief kijkt mag je nog een stukje xxxxx

Ik glimlacht om zijn berichtje. Ik was net bezig met bordjes uithalen toen de bel ging. Ik huppelde richting de deur en deed open. Ik vloog Luca om de nek en gaf hem een kus. "Ik heb je gemist" zei ik. Hij keek me lachend aan en zei "je hebt me welgeteld zoon anderhalf uur niet gezien". "Weet ik. Maar ik mis je al als je net weg bent" antwoordde ik. Ik kreeg een kusje als antwoord. Ik trok Luca mee naar binnen. "Cola? Fanta? IceTea?" Riep ik vanuit de keuken. "Doe maar IceTea". Ik schonk twee glazen in en zette ze bij de stukken taart op het plateau. Ik droeg het plateau naar de tafel en zetten het in het midden. "Zo mag je wel bij mij thuis komen koken hoor" zei Luca lachend. "Met alle plezier, dan kan ik bij je zijn" zei ik al blozend. Ik drukte een kusje op zijn wang en ging zitten.

✁-----------------

"Lewis? Ik moet even met je praten" zei ik. Twee ogen piepten vanachter de leuning van de zetel. "Waarvoor?" vroeg hij. "Je mag me toch wel eens vertellen wie dat meisje is hoor" zei ik lachend. Lewis keek ongemakkelijk naar de grond. "Er is geen meisje" zei hij zacht. Ik glimlachte. "Lewis, ik ben niet blind, ik zie ook wel dat je enorm gehecht bent aan je gsm de laatste tijd" antwoordde ik. "Daarom is dat toch niet onmiddellijk een meisje?" fluisterde hij. "Lewis, het is echt overduide.... Wacht.... Bedoel je?..." ik keek hem met grote verbaasde ogen aan. Hij knikte onmerkbaar zacht maar ik had het gezien. "Oooohhh schattig" riep ik uit. Lewis keek verbaasd op. "Vind je het nu serieus schattig dat ik op jongens val?" vroeg hij lachend. Ik knikte. "Wie is het? Ik wil hem ontmoeten! Hij moet eerst gecheckt worden!!" riep ik uit. "Niet zo schreeuwen" lachte Lewis. "Ik zal hem tijdig aan je voorstellen, maar we zijn nog niet echt samen, ofja ik weet het niet goed. Ik zie hem morgen." vertelde hij me. Ik moest me inhouden om niet weer het uit te roepen. Ik wist dit nu pas? Hoe kon ik dat nou niet gezien hebben dat hij op jongens viel? Ben ik nu zo dom? Ik was wel erg blij voor hem. Het deed deugd om hem zo te zien. Hij was gelukkig en dat maakte mij op slag ook gelukkig. Ik gaf hem een knuffel en sneed een stuk taart voor hem. "Op de liefde" zei ik lachend. Hij nam het bordje aan en glimlachte.

✁---------------

Ik trippelde de trap op naar mijn kamer. Ik liet me op mijn bed vallen. Ik hoorde iets kraken onder me. Snel zette ik me recht en keek wat er lag. Ik zag een witte enveloppe en een cd liggen. Ik keek verbaasd en nam de enveloppe vast. Ik scheurde hem voorzichtig open en nam het papier eruit.

Ik hou van je, ik weet dat we nog maar net samen zijn, maar ik hou echt van je. En die cd is speciaal voor jou xxx Luca

Ik nam de cd en stak hem in mijn computer. Ik liet hem afspelen. Gitaarakkoorden klonken in mijn oren. Ik hoorde een stem zingen. Het was Luca. Ik luisterde verbaasd verder. Nooit geweten dat hij zo goed kon zingen. Ik kreeg er tranen van in mijn ogen. De teksten van de liedjes die hij zong waren geweldig. Hij was echt lief. En ook mijn lief. En hij had me lief. En bij die gedachtes glimlachte ik. Hij was de mijne. Alleen van mij. Plots werden alle gedachtes verstoord door mijn telefoon. Ik nam op. Er klonk veel geruis aan de andere kant van de lijn. "Wees voorzichtig" hoorde ik en toen was er gepiep aan de andere kant van de lijn. De persoon had dichtgelegd.