Why do i even like you?

Part 13

ARTHURS POV

Ik deed mijn veters van mijn Allstars dicht en liep de voordeur uit met mijn rugzak op mijn rug. Ik sprong op mijn fiets en reed naar school. Het was niet zolang rijden want ik woon maar een paar straten van school. Ik reed de poort binnen en smeet mijn fiets in het rek. Ik liep naar mijn vrienden. Nou, eigenlijk zijn het helemaal mijn vrienden niet. Behalve Sander. Alleen hij was echt mijn vriend. Hij was de enige die mij meer vond dan de quarterback en de nietsnut. Maar ik was zo graag quarterback, dus ik moest wel bij hun groepje horen. En daar hoort Matthias ook bij. Hij was zo vreselijk. Hij dacht echt dat hij 'het' was. Ik praatte nog wat met ze totdat ik Anna en Charlotte over de speelplaats zag wandelen. Ik stond op en liep naar hen. Maar net toen ik erbij kwam staan ging Charlotte weg. Terwijl ik haar iets wou zeggen.

CHARLOTTES POV

Ik zag Arthur onze kant op lopen. "Ik ga even naar het toilet" zei ik en Anna knikte. Ik wou er niet bij staan wanneer zij klef gingen doen. Ik liep naar het toilet en sloot me op in een hokje. Ik kreeg een berichtje. Ik nam mijn iPhone uit mijn zak en bekeek mijn bericht.

M: Ik neem je vanavond mee ;) love you xxxxx Matthias

Ik staarde dwaas naar het scherm. Dit kon je niet menen. Ik werd gewoon gedwongen om op date te gaan? Kom op, wie doet dat nu? Ik was bang om te gaan maar ook bang om niet te gaan. Want moest ik dat doen, zou hij me iets aandoen. Ik trapte tegen de deur aan. Maar dat had ik beter niet gedaan. Een stekende pijn ging door mijn voet. Ik greep met 1 hand mijn voet en met mijn andere hand nam ik de klink vast als steun. Na een tijdje trok de pijn weg en nam ik mijn tas van de grond. Ik deed langzaam de deur open. Leeg. Het toilet was leeg. Dit kon je niet menen. Ik sprintte het gebouw in en ging achter een te-laat-briefje. Ik liep naar mijn lokaal en bleef voor de deur staan. Ik ademde diep in en hief mijn hand. Klop klop klop. 3 maal. Ok, Nu maak je langzaam de deur open en leg je uit waarom je te laat bent. "Zet je vlug op je plaats, en zorg dat je band snel opgepompt is" zei de leraar en hij ging verder met de les. Gelukkig wist ik onmiddellijk een uitvlucht. Want moest ik zeggen dat ik op het toilet zat dan zou het een beetje akward geweest zijn. Ik ging op een leeg plaatsje zitten, achteraan in de klas. Er zat een verlegen meisje naast me dus daar ging ik geen last van hebben. En ik zat ook nog bij het raam. Ik had zoveel geluk.

De les was voorbij en ik stak mijn pennen en mijn boeken in mijn tas. Ik glimlachte naar het meisje en stond recht. Ik wou net naar buiten lopen. Maar ik werd tegen gehouden door Matthias. "Tot vanavond schat" zei hij zacht. "Noem me geen schat"zei ik en ik liep weg. Ik liep net de deur uit toen ik weer werd tegengehouden. "Wat nu weer!?"schreeuwde ik en ik draaide me om. "ow, Arthur... sorry, ik dacht dat je iemand anders was" Hij glimlachte. Zijn mooie, schattige kuiltjes kwamen tevoorschijn. "He, ik vroeg iets"zei hij. Onee, ik was weer aan het dagdromen. "Sorry?" "Ik vroeg... of ik je straks eens mocht spreken"zei hij. "Ja, best" zei ik en ik glimlachte nog eens voor ik verder liep.

//omg, 1001 maal sorry.... 1000 maal omdat het zo lang geleden is. Echt heel lang. En ook sorry omdat het zo kort is, maar ik schrijf morgen ofzo nog een stuk want nu is het al laat enzo. dus sorry he mensjes 😔

Loves
Inestjeuh
😘😘//