Why do i even like you?

Part 20

CHARLOTTES POV

Ik klopte mijn wekker uit en sprong uit mijn bed. Vanavond had ik een date met Luca besefte ik. Wacht.... Was het eigenlijk wel een date? Misschien was het gewoon als vrienden? Maar ik kende hem nog maar net dus waarschijnlijk was het als vrienden. Ik stond te denken wat ik vanavond ging aandoen. Oude kleren zei hij. Ik nam een oud jeans shortje en een losse tshirt. Ik ging mijn versleten Allstars aandoen eronder. Ik legde het stapeltje op mijn bed en deed even gewoon een joggingsbroek aan. Ik huppelde trap af en zag net mijn moeder vertekken. Ze gaat zaterdagmorgen altijd eerst joggen met de buurvrouw. Mijn vader was op reis voor zijn werk. Toen ik al fluitend in de keuken kwam, zat mijn broer al eitjes te bakken. "Vrolijk?" zei hij toen ik hem in zijn zij porde. "Ja" bloosde ik. "Vertel" zei hij. Ik vertelde echt alles aan mijn broer dus ik vertelde hem dat ik een afspraak/date had met Luca. "Vind je hem leuk?" vroeg hij met een grijns. "Misschien als vrienden. Ik ken hem nog maar pas" zei ik en ik tikte ongeduldig op het tafelblad, wachtend op mijn eten. "Wel, dat komt wel nog" zei hij en hij schepte de helft van de eieren op mijn bord. "Wat bedoel je daar nu mee?" vroeg ik. Hij schudde lachend zijn hoofd. "Wat?" "Niks" zei hij lachend. "Pff oke dan" zei ik en ik begon aan mijn eieren.

DINGDONG
Ik sprintte de trap zo snel mogelijk af maar mijn broer was me voor. "Charlotte! Je date is hier" riep Lewis door de gang. "Als je iets met haar doet dan...." hij stopte zijn zin toen ik in de gang kwam. Meteen kreeg Luca een lach op zijn gezicht. "Ik zei oude kleren". Ik glimlachte "Dit zijn oude kleren hoor". Ik keek in zijn ogen. Hij had lichtbruine ogen. We bleven zo even staren in elkaars ogen. "Nou, tortelduifjes, ga maar buiten klef doen" zei Lewis en hij duwde ons naar buiten. Ik begon te lachen en ging naar buiten. Ik zag Luca zijn fiets tegen de muur staan. Net toen ik om mijn fiets wou gaan, nam Luca mijn hand en trok me mee naar zijn fiets. Hij sprong erop en ik ging achterop zitten. Ik wist niet goed waar ik me moest vasthouden dus ik nam de onderkant van het zadel onhandig vast. "Je mag je aan mij vasthouden hoor" lachte Luca. Ik glimlachte en legde mijn armen rond zijn middel. Ik voelde zijn gespierde buik door zijn lichte T-shirt. Toen we al even aan het rijden waren begon ik me af te vragen war we heen gingen. "He Luca, waar gaan we heen?" vroeg ik. "Dat ga je wel zien" antwoordde hij geheimzinnig. "Ik hou niet van verassingen" zuchtte ik. "We zijn er" zei hij. Ik keek op en mijn blik ging langs alle huizen. Ik zag niets speciaal. Ik sprong van de fiets en Luca deed hem op slot. "Wat gaan we hier doen?" vroeg ik. Maar Luca negeerde de vraag en nam mijn hand. Hij trok me mee in een straatje tussen twee huizen in. Er stond een groot gebouw en een gigantische parking ervoor. Paintballen. We gaan paintballen. Ik kreeg een glimlach op mijn gezicht. Ik heb altijd al willen paintballen. Luca glimlachte naar me en trok me mee richting het gebouw. Ik was me zeer bewust van mijn hand in de zijne. Was dit nu een date of niet? Ik liet het voor wat het was en volgde hem mee naar binnen. "Welke maat heb je?" vroeg hij. "XS" antwoordde ik. "Kleintje" lachte hij. "Ik ben niet klein, jij bent gewoon groot" zei ik. "Voor mij ben je klein" zei hij met een glimlach. Ik rolde lachend met mijn ogen. "Blijf hier even" zei hij tegen me en ik knikte. Ik keek naar de foto's aan de muur en het zag er best leuk uit. Luca kwam terug met twee donkergroene pakken. Hij nam opnieuw mijn hand en we liepen een kamer binnen. Daar stond een man op ons te wachten met 3 geweren vast. We deden eerst ons pak over onze kleren aan. We kregen ook een band in het blauw die we aan onze arm deden. Daarna kregen we elk een brilletje en de man toonde ons hoe we moesten werken met het geweer. Nadat hij weg was begon een klok af te tellen bij de blauwe deur. We speelden tegen een rood team. Wij waren blauw en hadden elk een blauwe band rond onze enkel. Toen de klok klaar was met aftellen, opende de deur en gingen we naar binnen.

// ClesteVanOyen zonder jou ben k niks 😏😘//