Tüm hayatını annesinin sevgisizliğiyle geçirmiş ve yalnızlıktan korkan ama yalnızlığa muhtaç bırakılan Dünya bu korkusuyla doğum gününde yüzleşmek zorunda kalır. Yalnızlığını yabancı kalabalıkla doldurmak için rast gele seçtiği bir bara girer. Ancak...
Herkese selaam 👋🏻 Bu çook uzun süren gecikmeye bir bahanem yok. İki hafta boyunca bir şeyler yapasım gelemdi hep mutsuzdum yazmama bölüm gelemem bedenim yok yani 🙈
Ancak bundan sonra söz aksatmayacağım. Bölüm araları bir hafta bile olmayacak ve daha uzun yazacağım. Diğer bölümde hikayeye ilginin az olduğundan yakınmıştım gelen teselliler kendimi ve yazdıklarımı çok değerli hissettirdi. Bu yüzden bunu, burada kendim için olmasam bile sizin için olmak zorunda olmayı size borçluyum.
Ay gerçekten çok seviyorum sizi yaaa yorumlarınız tepkileriniz beni aşşırıı mutlu ediyor 🙈🙈
Bool yorumlu bir bölüm olsun, keyifli okumalaaar 💃
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
11. BÖLÜM: YILDIZLARA BAK
Pinhani-Dünyadan Uzak
Eskitilmiş Yaz-Geceler Şimdi
"Ya sizinle gelsem ne olacak, arka koltukta kıvrılır uyurum. Söz bu defa horlamayacağım da!"
Atlas'ın son derece yapay duran dramatik ikna çabası Meriç'in bir kere daha tahammülsüzce oflamasına neden oldu çünkü fazla oyalanmıştık ve geç kalıyorduk. Üstelik hava çok soğuktu!
"Biri şu geri zekâlıya istenmediğini, romantik bir planı bozmak üzere olduğunu açıklasın ben dayanamayacağım artık."
Meriç hepimizin haklı isyanı olduktan sonra pes eder gibi kafasını iki yana sallayıp park halindeki Kuray'ın arabasının arka koltuğuna bindi. Bunun üzerine Yasemin de tepkisizliğini bozarak omuz silkti ve Meriç yanına oturarak arabaya yerleşti. Kuray zaten arabasının şoför koltuğuna oturmuş hiç ilgilenmediği ve gereksiz bulduğu bu tartışmanın sona ermesini bekliyordu.
Arka arkaya park halinde bekleyen iki arabanın orta kısmında üçümün kalmıştık. Anıl, ben ve Atlas. Atlas kaşlarının ortasını yukarı doğru kavislendirerek mağdur bir bakış attı ve medet umar gibi gözlerimin içine bakmaya başladı.
