Tüm hayatını annesinin sevgisizliğiyle geçirmiş ve yalnızlıktan korkan ama yalnızlığa muhtaç bırakılan Dünya bu korkusuyla doğum gününde yüzleşmek zorunda kalır. Yalnızlığını yabancı kalabalıkla doldurmak için rast gele seçtiği bir bara girer. Ancak...
Bölüm vaat ettiğimden biraz geç gelse de size uzuun bir bölüm yazdım saat gecenin bu yarısı olmuş demeden yetiştirdim. Gözlerim yanıyor uykusuzluktan ama ben inatla direniyorum kglhşhşh
Bu saatlere kadar bel ağrısı ve uykusuzluk çekip uzun biri bölüm yazıyorsam lütfen sizde emeklerimi karşılıksız bırakmayın bol bol yorum yapın ve oy verin.
Lütfen. Beni motive eden ve daha şevkle yazmamı sağlayan sadece sizin yorumlarınız. İnanın yorumlarınıI görünce o kadar mutlu oluyorum kendi kendime 'devam et, yapacaksın' diyorum. En büyük ilham kaynağımsınız. 🦋
Bu yüzden napıyoruuuz oy vermeden ve yorum yapmadan geçmiyoruz.. 🤝🤝
Keyifli okumalar 🦋🥂
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
...
"Eğer bana bir kere daha öyle seslenirsen sarhoş falan dinleme kafanı dışarıda biriken kara gömerim."
Meriç Atlas'ın bu benim içimi bile titreten tehdidinden hiç etkilenmemişe benziyordu. Gözleri kapalı kendi kendine kıkırdadı ve bir kere daha Atlas'a bakarak dolanan diliyle tane tane "Sarı civciv," dedi.
Atlas'ın yüzü öfkeden giderek kızarıyordu. Elimde tuttuğum ve Yasemin tarafından hem ısınmam için hem de sarhoşluğumu bir nebze olsun azaltabilmek için yapılan sade kahveden bir küçük yudum daha aldım. Acı tadı yüzünden yüzümü buruşturdum ve yavaştan hareketlenmeye başlayan midem de benle aynı fikirde olmalıydı ki içtiğim onca alkole rağmen bile bu kadar bulanmamıştı.
Sade kahve nefretimdi.
Atlas oturduğu yerden öfkeyle kalktı ve "Seni küçük ayyaş," diyerek Meriç'in üzerine yürüdü. Elimdeki daha yarısına bile gelmediğim kahveyi uzanıp sehpanın üzerine bıraktım ve koltuğa yan dönerek uzandım.
Uyku için yalvaran gözlerimi yumup "Doğru söylüyor," diye mırıldandım. Sesim ağzımın içinden konuştuğum için fazla duyulmamıştı. "Sarı bir civcive benziyorsun," diye mırıldandım.
