Tüm hayatını annesinin sevgisizliğiyle geçirmiş ve yalnızlıktan korkan ama yalnızlığa muhtaç bırakılan Dünya bu korkusuyla doğum gününde yüzleşmek zorunda kalır. Yalnızlığını yabancı kalabalıkla doldurmak için rast gele seçtiği bir bara girer. Ancak...
İyi ki doğdun Dünya!! 😢 Benim yalnızlığa kendini alıştırmış küçük kızım iyi ki doğdun! 💙
Bu bölüm tam olarak bugünde, 18 Aralık 2020'de geçiyor. Okurken onlar gerçekten Ekspres Bar'daymış gibi düşünün. Gerçekten o anları bugün yaşıyorlarmış gibi. Ben öyle yapacağım çünkü 🙈😢
Birinci bölümü yazarken her ne kadar Dünya'nın bakış açısıyla yazmış olsam da aklımda hep Anıl'ın Dünya'yı izleyen gözleri vardı. Dünya doğun gününde o barda yalnız başına olduğunu sanarken aslında Anıl vardı. Bunu ben biliyordum ama Dünya bilmiyordu, şimdi o da biliyor...
Keyifli okumalar..
..
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
ÖZEL BÖLÜM: 18 Aralık
Canozan-Sar Bu Şehri
18 Aralık, Anıl'dan;
"Ben neden buraya her geldiğimde kapıda sorun yaşıyorum ya? Burası en yakın arkadaşımın mekânı değil mi?"
Kuray baygın bir bakış attı Atlas'a.
"Özellikle ben istedim almamalarını. Benden izin beklediler girmen için."
Atlas alınmış bir tavır takındı. Abartılı bir bakış atarak "Hain seni! Yedik sanki barını!" dedi kafasını başka yere çevirip trip atar gibi.
"Evet," dedi Kuray hiddetle oturduğu yüksek bar sandalyesinde doğrulup. "Bütün mekânı yiyorsun lan her geldiğinde! Zarara uğruyorum senin yüzünden."
Atlas alınmış bir ifade takındı ve sessiz kalmayı tercih etti. Kuray da ben de bu alınganlığının gerçek olmadığını, sessizliğinin de Kuray'ın haklı oluşundan olduğunu biliyorduk.
Elimdeki alkol oranı en az olan kokteylden bir yudum aldım. Bakışlarım önümdeydi. Günlerden cuma olması herkesin kafa dağıtmak içindi bir yerlere atmasına sebep olmuştu, bu yünden bu kadar kalabalıktı burası. Şehir içinde adı alan bir yerdi zaten. Kaliteli ve uygun fiyatlı olması, vadettiği eğlenceyi de sağlaması mekânı oldukça işlek hale getirmişti. Kuray'ın en büyük başarısı; Ekspres Bar.
"Bazen seksen yaşında bir dedeyle arkadaşmışım gibi hissediyorum. Az canlan."
Atlas bu defa da beni kurban seçmişti. Neşesi fazlasıyla yerindeydi ve böyle anlarda enerjisini bize bulaşarak atardı. Dikkatimi çekmek için elinin salladı yüzüme yaklaştırarak.
"Bulaşma bana," dedim kendimi geri çekerek. Zaten buraya zorla gelmemin baş sorumlusuydu.
"Aman," dedi Atlas dudaklarını yukarı doğru büzerek. "Buna da yaklaşılmıyor, barut gibi hep. Git ringde patla sen."
