Tüm hayatını annesinin sevgisizliğiyle geçirmiş ve yalnızlıktan korkan ama yalnızlığa muhtaç bırakılan Dünya bu korkusuyla doğum gününde yüzleşmek zorunda kalır. Yalnızlığını yabancı kalabalıkla doldurmak için rast gele seçtiği bir bara girer. Ancak...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
💙
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
🖤
Keyifli okumalaar.. ❣️
Oy vermeden yorum yapmadan geçmeyin lütfen. 🥺🤝
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
3. BÖLÜM: RUHA BULAŞMIŞ BOYALAR
Duman - Öyle Dertli
Model – Yalnızlık Senfonisi
Kahve makinesinin kahvemin hazır olduğunu bildiren ince tiz sesinin öttüğünün farkına varınca hızla kendime geldim ve arkamda şimdiden sıra olmuş insanlara kaçamak bir bakış atıp hızla karton bardağımı böl eden aldım. Hızlı davrandığım için ağzına kadar dolu lattenin bir kısmı elime döküldü. Canımın acısını umursayamayacak kadar bekletmiştim insanları.
Bardağa dikkat ederek hızlıca en yakınımdaki boş masaya yerleştim. Öğle arası bitmişti ve öğrencilerin çoğu derste olduğu için kantin olması gerektiğinden boştu. Normalde burası tıklım tıklım olduğu için yürümek bile güçleşirken şimdi masaların yarısı boştu.
Bugün sadece bir tane dersim vardı ve onun da başlamasına daha yaklaşık bir buçuk saat vardı. Hep erken kalkardım ve bugün de evde yapacak bir şeyim olmadığı için okula gelmeyi istemiştim.
