Tüm hayatını annesinin sevgisizliğiyle geçirmiş ve yalnızlıktan korkan ama yalnızlığa muhtaç bırakılan Dünya bu korkusuyla doğum gününde yüzleşmek zorunda kalır. Yalnızlığını yabancı kalabalıkla doldurmak için rast gele seçtiği bir bara girer. Ancak...
Sellaaamm 👋🏻😚💃 Erkenden bölüm atayım dedim ve geldiim 🤝
2. bölümün birazını yazdım kalanlarını yine parça parça paylaşacağım. Bu arada açıklık getirmek istediğim bir durum var, hikayenin konusu ilk bölümler olduğu için pek anlaşılmıyor ancak çok bir beklentiye girmeyin derim ben canlar. Hikaye klişelere dayanan klasik bir gençlik kitabı aslında. Esas konuyu ele alan bazı olaylar olacak ancak ilerleyen bölümlerde. Bu yüzden hiçbir şey anlaşılmıyor deyip bırakmayın kitabı. Klişe ilerleyecek her şey. Öylesine eğlenmek amaçlı yazdığım için çok ağır bir kurgu oluşturmadım.
Gelelim yavaş yavaş belli olan karakterlereee!! Aslında bir part daha bekleyecektim ama dayanadım, aşağıya ana erkek karakterin resmini bırakıyorum 🙈👇👇
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Anıl Saygın ( Gizemli, yakışıklı kurtarıcımız, kahverengi gözlerin sahibi jkglhş kendisine aşşırı düşüyorum 🖤)
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Dünya Karaca 🖤
Herkese keyifli okumalaar 💃💃 OY vermeden ve YORUM yapmadan geçmeyin lütfen!!! 🤝🤝
2. BÖLÜM: KIRMIZI ŞAPKA
Yüksek Sadakat – Haydi Gel İçelim
Gym Class Heroes ft. Adam Levine - Stereo Hearts
Boğazımı sıkan bir ipten kurtulmuş gibi nefes nefese aniden uyandım. Kâbus gibi gecenin anıları parça parça gözümün önüne geldi. Tüm gece terden sırılsıklam olmama sebep olan, konusu geçen geceyle aynı ama daha dehşet verici senaryolara sahip rüyalarla uğraşıp durmuştum. Şimdi ise aklımda dönen sahnelerin hangisi rüya hangisi gerçekti ayırt edemeyecek durumdaydım. Tek aklımda net bir şekilde kalan, bana güven duygusunu çağrıştıran kahverengi gözlerdi.
Fena halde bulanan midem ve gözlerimi bile açmama izin vermeyen baş ağrımı gölgele bırakan şey annemin eve gelmiş olma ihtimalinin endişesiydi. Genelde gitti seminerler için fazla bir zaman ayırmaz, bir gece dinlenip hemen eve dönerdi.
