Tüm hayatını annesinin sevgisizliğiyle geçirmiş ve yalnızlıktan korkan ama yalnızlığa muhtaç bırakılan Dünya bu korkusuyla doğum gününde yüzleşmek zorunda kalır. Yalnızlığını yabancı kalabalıkla doldurmak için rast gele seçtiği bir bara girer. Ancak...
Selaam 👋🏻 ben yine dayanamadım geldiim 💃 vee biraz uzun bir bölümle geldim 🤭 Son attığım bölümler 2000 kelimeyi geçen uzunluktaydı lütfen buna göre kah ettiğim yorumları yapın jkhlhkg Daha ne diyeyim yahu hakkım olanı istiyorum 🙈 Neyse fazla uzatmayayım da bölüme geçin. Bu arada 4. Bölümün son kısmı kaldı o da bi bu kadar uzun, üç dört güne gelir beklemede oluun 🤝🤝
Oy vermeyi ve yorum yapmayı lütfen unutmayın!! Ne kadar içime sinen geri dönütler alırsam o kadar şevkle yazarım bölümleri, lütfen!! İstediğim sadece fikir beyan etmeniz beğendiyseniz nereleri sevdiniz ne içinize domundu belirtin, sevmediyseniz neresi eksik nerede metersizim açıklayın lütfen. Kendimi geliştirebilmem için sizin eleştiri ve yorumlarınız benim için çok değerli 🙏🏻🥺
Keyifli okumalar..
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
..
Meriç'in şahane kremalı mantarlı tavuğu artık en sevdiğim yemekti. Kendimi bile şaşırtarak iki tabak yemiştim ve şimdi kara kara şiş göbeğimle gece için seçtiğim kıyafetlere nasıl sığacağımı düşünüyordum.
"Gerçekten partide o getirdiğin kıyafetleri mi giyeceksin?"
Meriç elindeki köpüklü tabağı uzatırken beni ikna etmek için söylenip duruyordu. Meriç bulaşıkları köpüklüyor ben de durulayıp kurumaları için yerleştiriyordum. Yanımda getirdiğim kıyafetlerimi odasına götürdüğü sırada görmüş, yemeğe oturduğumuzdan beri onları giydiğim takdirde partiye uygun olmayacağımı bana anlatmaya çalışıyordu. Ancak onun da anlamadığı bir şey vardı ki demir eksikliği olan biri olarak bu kış soğuğunda kısacı ve incecik şeylerle canımı hiçe saymaya niyetim yoktu.
Gözlerimi devirdim, bir kez daha. "Soğuktan donmaya hiç niyetim yok Meriç. Giysilerim gayet uygun, herkes elbise giymeli diye bir kural yok."
Meriç elindeki son parçayı uzattı. "Ama iş görüşmesine de gitmiyorsun."
Bunu Meriç'in üslubuyla başka birisi söylese muhtemelen alınır ve durup düşünürdüm. Ancak Meriç'i tanımaya başlamıştım ve onun çoğu şeyi uçlarda yaşamayı sevdiğini biliyordum. Bir ortası yoktu ve abartı onun yaşam tarzıydı. Bu yüzden söylediklerini önemsemedim. Giyim tarzımın biraz ağır ve klasik olduğunun farkındaydım ancak ben böyle seviyordum ve bu böyle yapmaya devam etmem için yeterli bir sebepti.
