Tüm hayatını annesinin sevgisizliğiyle geçirmiş ve yalnızlıktan korkan ama yalnızlığa muhtaç bırakılan Dünya bu korkusuyla doğum gününde yüzleşmek zorunda kalır. Yalnızlığını yabancı kalabalıkla doldurmak için rast gele seçtiği bir bara girer. Ancak...
Oy vermeden ve yorum yapmadan geçmeyin lütfen. Özellikle de yorum yapmadan, öpüldünüüz 💃😘
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
🖤
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
💙
..
Ortalamanın üstünde pahalı siyah arabasının yanına gelene kadar ikimizde sessizliğimizi sürdürdük. Biz dükkâna girerken çiseleyen yağmur tamamen dinmiş, geride ıslaklığın dinlendirici hafif kokusu kalmıştı.
Sanki bana bu emrivakiyi yaptığı için ona öfkelenen ben değilmişim gibi şimdi içimdeki bu sebepsiz hüzne anlam veremiyordum. Bir anda son sürat değişen duygularım başımı döndürüyor, ban son derece yabancı bu hisler zihnimi allak bullak ediyordu.
Dalgınca arabanın yolcu tarafının kapını uzandım ama açılmayan kapı duraksamama sebep oldu. Bir kez daha denedim ancak sonuç aynıydı. Kafamı kaldırıp ne olduğunu anlamak için Anıl'a baktığımda onun kollarını göğsünde birleştirmiş, tek kalçasıyla kaputa yaslanmış eğlenen haliyle karşılaştım. Elindeki torbaları bagaja hangi ara bırakmıştı da bir anda dibimde bitmişti.
"Bu kadar çabuk mu sıkıldın benden?" dedi bir yandan gülerken.
Kaşlarımı çattım. Ne yapmaya çalıştığını asla çözemeyecektim bu adamın.
Kollarını çözerek yaslandığı yerden ayırdı bedenini ve bana doğru geldi. Nazikçe bileğimi tutup çekiştirdi ve ikimizi de arabanın tam tersi tarafa doğru yürüttü.
"Seni bu kadar yordum madem bir kahve ısmarlamadan bırakmam."
Ağzımı itiraz etmek için araladım ancak daha demin ondan ayrılacağım için içime çöreklenen sıkıntı aklıma gelince araladığım ağzımı gerisin geriye kapattım. İçimde bir yerlerde iki farklı tarafım büyük bir kavgaya tutuşmuşlardı. Mantığımı yöneten ve bilinmezliklerden, yeniliklerden nefret eden tarafımla kalp ritmimi değiştiren duygularımın iplerini tutan diğer tarafım bu yaşadıklarımı tartışıyorlardı. Aklımsa durmuş bekliyor, iki taraftan hangisi kazanırsa ona göre kararlar alacaktı.
