Tüm hayatını annesinin sevgisizliğiyle geçirmiş ve yalnızlıktan korkan ama yalnızlığa muhtaç bırakılan Dünya bu korkusuyla doğum gününde yüzleşmek zorunda kalır. Yalnızlığını yabancı kalabalıkla doldurmak için rast gele seçtiği bir bara girer. Ancak...
Herkese selaam 💃🧸🧸 Nassııllsınızz?? Sizii çoook özledim ya 🧸🌸
Biraz gecikmeli de olsa döndük!! Son anda tezim için bir toplantıya katılmam gerekti o yüzden bu saate yetiştirebildim.
Size küçük ve beni son günlerde çook mutlu eden bir haber vermek istiyorum. Bilenleriniz vardır belki, perşembe günü çıkacak olan yepyeni bir uygulamda anlaşmalı yazarlardan biri de benim! Aşırı heyecanlıyım bir haftadır ve aslında beni meşgul eden bir diğer iş de buydu. Diğer kurgum Abluka artık Çizgi'nin onaylanmış hikayeleri arasında ilk yayınlanan hikayelerden olacak. 🎉 Henüz çıkmadı ama yakında tüm detayları buradan duyuruyor olacağım. Sizden istediğim beni orada yalnız bırakmayın olur mu? 🌸🧸 Not GSM burada kalacak, Çizgi'de sadece tek bir kurgum var şimdilik. 😻
Çok bekletmeyeyim sizi keyifli okumalaar 💃💃 hafta sonu uzuun bir bölümle geri geleceğim beklemede kalın. 🤝
Bol bol oy ve yorum istiyorum dönüşümüzün şerefine ona göre jgkglşgl
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
...
Tırtıklı sert zeminin sızlattığı bedenimi sıyırıp geçen hafif rüzgâr tatlı bir ürpertiye sebep oldu. Kaslarım anında kendimi soğuktan korumak ister gibi kasıldı ve üşümenin verdiği rahatsızlık uykumu iyice dağıttı.
Gözlerimi uykusuzluğun verdiği ince bir sızı yüzünden yarı yarıya aralayabildim. Bedenimde tek çıplak yer olan yüzüm sert ve sıcak bir yüzeye gömülü olduğu için ilk başta hiçbir şey göremedim. Ve bir an için algı karmaşası yaşayarak nerede olduğumu hatırlayamadım.
Kendimi biraz geri çekince gözlerime hücum eden gün ışığı gözlerimi kısarak kapatmama neden oldu. Biraz sonra araladığım kısık bakışlarımı hafif yukarı doğru kaldırdığımda yüzümü gömdüğüm sıcak göğsün sahibiyle göz göze geldim.
Anıl çoktan uyanmış parlak bakışlarla bana bakıyordu. Uykudan yeni uyanmış ve yarı kapalı açık tutmakta zorluk çektiğim bakışlarımla bir şeyleri kavramaya çalışan halime genzinden güldü.
"Günaydın."
Uykulu halinin bir sonucu olan boğuk sesi tıpkı onun gibi yumuş yumuş bir gülümsemeye sebep oldu yüzümde. Gözlerimi ve dudaklarımın şiş olduğunu hissedebiliyordum. Bir anda eğilip burnumun ucunu öptü. Utanarak ve bunu dudaklarımdan kaçan kıkırtıyla kamufle etmeye çalışarak anlımı göğsüne yasladım ve yüzümü ondan sakladım.
"Günaydın." Fısıltım göğsünde kayboldu.
"Rahat uyudun mu? Üşümedin değil mi?"
Genel olarak uyurken zaten çok üşürdüm ve gece de hatırı sayılır bir şekilde soğuk yemiştim ama bunu açık açık ona söyleyecek değildim.
