𝙼𝚘𝚗 𝚂𝚘𝚞𝚏𝚏𝚕𝚎 | 𝙻𝚒𝚜𝚔𝚘𝚘𝚔°

12.Bölüm

Jungkook'un Anlatımıyla

Telefonum çaldığında oturduğum koltuktan kalktım ve masanın üstündeki telefonumu elime aldım. Jimin'in aradığını görmem kaşlarımı çatmama sebep olurken bu saatte ne olduğunu sorgulamama da neden oluyordu.

"Jimin?" Arkadan gelen ağlama sesleriyle birlikte kaşlarımı çattım.

"Jungkook, hemen buraya gel. Lisa'yı hastaneye götürmemiz gerek." Hızla yerimde doğruldum. Neden olduğunu bilmediğim bir endişe beni sararken Jimin telefonu kapatmıştı. Hızla ceketimi üstüme geçirdim ve evimden çıktım. Arabaya binerken sebepsizce kalbim hızla atıyordu. Bu hissettiğim şey korku muydu?

Son hızda evin önüne geldim ve arabadan inip kapıyı tıklattım. Rosé kapıyı sonuna kadar açıp kucağında Lisa'yı taşıyan Jimin'e yol verdi. Endişeli bakışlarımın hedefi şuan baygın olan Jimin'in kucağındaki o kızdı.

"Hızlı ol Jungkook." Dedi Jimin. Sesindeki endişe kendini belli ediyordu. Arabamın kapısını açtım ve bende arabaya bindim. Herkes bindiğinde vakit kaybetmeden arabayı çalıştırdım ve hastaneye sürmeye başladım.

"Ne oluyor Jimin?" Dedim dudaklarımı yalarken.

"Bilmiyorum, kahretsin bilmiyorum!" Dedi sinirle. Yıpranmış sinirlerini daha fazla yıpratmamak adına sessizce sürmeye devam ettim. Dilediğim tek şey Lisa'nın iyi olmasıydı o an.

Hastaneye geldiğimizde Jimin kucağındaki Lisa'yla birlikte arabadan indi ve acil kısmına girdi. Bende kötü görünen Rosé'ye yardım ettim. Lisa'nın sedyeyle taşınan görüntüsü beynimin en ücra köşelerine kazınmıştı. Neden bilmiyordum. Ama Lisa'ya bir şey olmasını istemiyordum.

Saniyeler dakikaları, dakikalar saatleri kovaladı. Lisa'dan hala bir iz yoktu. En sonunda doktor Lisa'nın odasından çıktığında hepimiz söyleyeceği şeye odaklandık.

"Lalisa Manoban'ın yakınları siz misiniz?"

"Evet, abisiyim." Diyerek atladı Jimin. Diyecek bir şeyim yoktu. Ancak yine de endişeliydim.

"Lalisa gıda zehirlenmesi geçirmiş. Size vereceğim listeye uyması gerek. Ayrıca bundan sonra dışarıdan aldığınız tüm yiyeceklerin tarihlerini kontrol etmelisiniz." Doktor elindeki kağıdı Jimin'e uzatırken Jimin ellerini saçlarından geçirdi ve dinlemeye devam etti. Kaşlarımı çatarak doktora baktım. Sabah kahvaltıyı hep birlikte yapmıştık. Akşam ise bir şey yemediğini söylemişti Jimin. Neden zehirlenmiş olabilirdi? Eve gittiklerinde bir şeyler yemiş olabilirdi.

Jimin eliyle gelmemi işaret ettiğinde Jimin'in ardından odaya girdim.

.....

Yüzünü gizlemek için taktığı gözlüğü çıkararak resepsiyona ilerledi kadın. Patronunun bu riskli görevi kendisine verdiğine inanamıyordu bir türlü. Tanınma ihtimali yüksekti sonuçta. Resepsiyona Lalisa Manoban'ın doktoruyla görüşmek istediğini söylerken taktığı şapkayı düzeltti. Hiç tarzı olmamasına rağmen tanınmamak için giydiği topuklu ayakkabıları ayağını acıtmaya başlamıştı. Resepsiyon gerekli bilgileri verdikten sonra yerini öğrendiği doktorun yanına gitmek için koridorda ilerledi. Topuklu ayakkabılarının yürürken çıkardığı ses dikkatleri üzerine topluyordu. Gözleri doğru odayı bulurken odaya girip hızla kapıyı arkasından kapattı.