CEHENNEMDEN DÖNÜŞ (Araf Serisi-2)

27 BÖLÜM

BU BÖLÜM İTHAFI DEĞERLİ OKURUM @gulayburgu  YA GELSİN. CANIM DESTEĞİN VE GÜZEL DÜŞÜNCELERİN İÇİN ÇOK TEŞEKKÜR EDERİM. İYİ Kİ VARSIN🤗❤️

Hafif acılar konuşabilir. Ama derin acılar dilsizdir.

Seneca

JASON

"Lanet olsun!"

Öfkeyle ağzımdan fırlayan kelimeler Carol ve Bayan Martins'in mutfaktan koşup gelmelerine neden olmuştu.

"Kötü bir haber mi var Jason?" İlk soru Lucy'nin teyzesinden gelmişti. Kadınla göz teması kurmak istemediğimden başımı olumsuz anlamda salladım.

"Pek sayılmaz."

Carol cevabı kocasının gözlerinde arıyordu. "Neler oluyor Lucky?"

"Kötü bir haber yok, endişelenmeyin."

Paul, "Hatta iyi bir haber bile denebilir." diyerek neşeyle araya girince ona kötü kötü baktım.

"Ne var? Adamımızın kim olduğunu hatırladığıma göre bu iyi bir haber değil mi?"

"Hangi adam?"

İki kadın kafası karışmış halde yüzlerimize baktı. Sonunda doğru açıklamayı yapacak olanın ben olduğuma karar vermiş olacaklar ki bakışları üzerime çevrildi.

"Paul Bayan Shelly'nin katilini gördüğü zamanı hatırladı." dedim düz bir sesle.

Carol içine keskin bir soluk çekerken Rosie, "Bayan Shelly de kim?" diye sordu.

Ona kısaca Lucy'nin komşusu olan sevimli ihtiyarı ve başına gelen talihsiz olayı anlattım.

"Aman Tanrım. Bu korkunç bir şey."

"Öyle."

"Peki katil kimmiş?"

"Kimliğini henüz teşhis edemedik ancak Paul onu dün gece kulüpte bizim kızların yanında gördüğünü iddia ediyor."

Paul hızla, "İddia etmiyorum." dedi. "Bundan adımın Paul olduğu kadar eminim."

"Ama onu Lucy ile konuşurken görmedin." diyerek en önemli konunun altını çizdim.

"Adam Trisha ile birlikte dans pistindeydi. Lucy gitmeden önce kısa bir an yanlarına uğradı ama adam onunla konuşmadı. Fakat o gittiğinde bile trisha ile ikisi birbirlerine oldukça yakın görünüyorlardı."

"Orada tanıştıkları herhangi bir adam da olabilir." diyerek fikrini belirtti Lucky.

"Haklısın."

"Yine de ben oyumu daha önce tanıştıklarından yana kullanmak istiyorum."

"Emin olmak için önce adamın kim olduğunu ve onun bizim adamımız olup olmadığını öğrenmeliyiz."

"Bu yüzden telefonda Trisha'ya belli etmemeni istedim senden. Eğer adamla şans eseri de olsa bir tanışıklığı varsa yanlışlıkla ağzından bir şeyler kaçırabilir."

Bunu iyi akıl etmişti ancak bunu ona söyleyerek bir tarafını kaldırmaya niyetim yoktu.

"Bir dakika, bir dakika..." diyen Carol merakla araya girdi. "Bu adam nasıl biriydi? Biriniz bana tarif edebilir mi?"

"Daha iyisi. Ona resmi göster Luck." dedim.

Lucky Carol'a telefonundan Dedektif Morrison'ın bana gönderdiği fotoğrafı açtı. Resmi bir kaç saniye inceledikten sonra Carol'daki değişimi fark etmemek mümkün değildi. Yüzündeki bütün kan aniden çekilmişti sanki. Gözleri küçücük yüzünde kocaman kaçılırken, dudakları aralık kaldı.