Wychowałam obsesyjnego sługę [Tłumaczenie pl]

Rozdział 22

Usilnie starałam się uspokoić moją oszołomioną głowę, ale nie mogłam znaleźć powodu, nieważne jak bardzo o tym myślałam.

"Nie. Nie chcę umierać. Chcę żyć. Zamierzam żyć jak diabeł. Dlaczego do tej pory tak bardzo się starałam?"

Zwłaszcza, gdy w jej ustach pojawiła się wzmianka o śmierci, w jej umyśle zrobił się jeszcze większy mętlik. W ogóle nie potrafił odnieść się do jej strachu.

W przeciwieństwie do "Toma", który desperacko chciał przeżyć każdy dzień w sierocińcu martwiąc się o jedzenie, Yurina nigdy nie czuła głodu ani nie trzęsła się z zimna.

Jeśli miała lekkie przeziębienie, najlepszy lekarz przychodził i zajmował się nią. Co to jest przeziębienie do tej pory?

Co więcej dzisiaj. Jej ojciec, który bardzo ją kocha, wysłał ją do małego, pozbawionego niebezpieczeństw śródmieścia, za Carthią, a jej strażników i pokojówki ustawił w rzędzie w obawie, że zranią ją koniuszki palców.

Niezależnie od statusu, śmierć jest czymś, czego nikt nie może uniknąć, ale przynajmniej ona, która wychowała się w tej miłości, nie miała powodu, by tak bardzo bać się śmierci.

Ale dlaczego drży, jakby ktoś wbił jej nóż w szyję?

'Wtedy też było dziwnie'.

Przypomniał sobie co powiedziała, gdy po raz pierwszy spotkał Yurinę w sierocińcu.

'Chcę, żebyś zapamiętał to, co dziś dla ciebie zrobiłem. A później jeżeli będę w niebezpieczeństwie, musisz mnie uratować, tak jak ja uratowałam ciebie dzisiaj.'

Po namyśle, było w tym coś dziwnego.

Dla Dave'a, Yurina powiedziała, że powodem, dla którego rozpoznała talent Raynalda, była historia o czerwonych oczach, którą kiedyś usłyszała. 

Innymi słowy, gdy zobaczyła go przypadkiem, przypomniała sobie tę historię i postanowiła wesprzeć go jako młodego człowieka.

Jednak w oczach Raynarda zachowywała się tak, jakby czekała na spotkanie z nim. Wyciągnęła do niego rękę, bez wahania przywołując umowę, mówiąc: "Proszę, chroń mnie".

Jej słowa były zbyt systematyczne, by natychmiast je przekreślić. Tak jak wiedza o tym, kto próbuje ją zabić i przygotowanie się.

Kto próbuje zabić słynną córkę markiza Carthii, uważanego za jednego z najlepszych w Imperium?

 Dlaczego więc nie podejmiesz żadnych drobnych działań po Carthii? Dlaczego Yurina Cartia trzęsie się sama z tego strachu?

Był pełen dziwnych rzeczy. Własny świat, którego nigdy nie zrozumie ze swoją niezdarną głową, która jeszcze wiele musi się nauczyć.

Była tylko jedna rzecz.

"Yurina."

Jedną rzeczą, którą mogłem zobaczyć na pewno, było to, że była tak niespokojna, że jej umysł niebezpiecznie się trząsł.

Yurina była piękną dziewczyną, która uśmiechała się pewnie, ale nie była taka słaba.

Raynard chciał przywrócić jej uśmiech.

"Nie umrzesz."

Kiedy to powiedział, Yurina jak zwykle spojrzała na niego z góry i powiedziała: "Tak, nie umrę. Ponieważ jestem Carthią. Kto odważyłby się mieć serce, żeby mnie zabić?" 

Myślał, że powie to pewnie.

W przeciwnym razie myślał, że spojrzy na niego tymi niebieskimi oczami, które zawsze błyszczały i zaśmieje się z niego, mówiąc: 'Bardzo wydoroślałeś'.