RUHUMUN İZİ 🥀

Bir umutla beklediğim en güzel yarınsın.

Sevdiğin şarkı çalıyor radyo da ve sen düşüyorsun yine aklıma.
Hala seviyormudur acaba bu şarkıyı, hala söylüyormudur o güzel sesiyle diye geçiriyorum aklımdan.

Hala aynımısın, değişti mi sevdiğin ve sevmediğin şeyler?
Bir zamanlar hayatının en ince detayını kaçırmazken, bugün hakkında hiçbirşey bilmemek ne ağır.
Sana biriktirdiğim o kadar çok sorularım var ki…
Söylemek istediğim, zamanında söyleyemediğim, içimde biriken dolup taşan cümlelerim..
Bir araya gelmek için çok uzağız artık biliyorum, biliyorum tekrarımız olmayacak.
İçimde ki ufacık umut kırıntısı tükenmese de, biz olmayacağız artık biliyorum.

Buna rağmen tek birşey istiyorum;
Bir gün, bana ayıracağın ve susacağın yirmi dört saat.
Bir sahil kenarında başımı omuzuna yaslayıp uzun uzun anlatmak isterdim seni sana…
Seninle yaşadığımız günleri ve sonrasını.
Biriktirdiğim, söyleyemediğim ne varsa söylemek isterdim.
En önemlisi, gururumu aşamayıp gösteremediğim sevgimden bahsetmek isterdim en çok.
Haklılıklarım, haksızlıklarım, doğrularım, yanlışlarım, sevinçlerim, gözyaşlarım..
Hepsinden biraz bahsetmek isterdim, çünkü hepsinin içinde sen varsın.

Bir tekrarımız olur diye değil yanlış anlama, senden sonra devam edebilmem için, iç huzurum için.
Çünkü ben biriktirdiklerim ve bitiremediklerim yüzünden bir adım öteye gidemiyorum.
Ben sevmekte zorlanan biri olarak, seni çok ama çok sevdim.
Şimdi tekrar sevmeyi gözüm kesmiyor, ki kalbim atmıyor kimseye kimseyi benimsemiyor.
Bu yüzden istediğim tek şey, seninle geçireceğim yirmi dört saat.
Olur mu, ne zaman olur nasıl olur bilmiyorum ama belki birgün…