RUHUMUN İZİ 🥀

Ciğerimde bir kış soğuğu, Gittiğin günün ertesiyim..

Bir hayli kırıldım,
Her şey kadar, herkes kadar, sen kadar,
Canıma batan her halin felç gibi indi bedenime,
Gözlerimden tut da ciğerime kadar kırgınım. Aslında ne sana, ne olanlara…
Kendime kırgınım.
Geçmişe hiç değil, an’a kırgınım.
Anlatamadığım, anlayamadığım masalların bana yaptıklarına,
Dinlediğim şarkılarda bana seni anlatan şarkıcılara,
Beni anlamadığın kelimelerin bana her şeyi anlatıyor gibi geliyor oluşlarına.
Bir hayli kırgınım…
Beni ben kırdım belkide,
İyi değilim.
Galiba yoruldum,
Her şey kadar, herkes kadar, sen kadar,
Kendime kalbimi kanıtlamaktan,
Ve kanıtladığıma kendimi inandırmaktan,
Ve dahası kocaman bir sahada tek başına koşmaktan yoruldum.
Aslında ne pişmanım ne de pes ediyorum,
Sadece beni kaybettikçe seni kaybediyorum,
Şu kalp denen, beni bana sorgulatıyor artık,
Ki seni sorgulamamasını nasıl beklerim,
Toprağa bakan yanım senden zaten ayrı,
Sana bakan yanımsa toprakla aynı,
Ne yaparsan yap gördüğünün seni görmesini bekleyemezsin,
Gözlerim yorgun, dudaklarım hissiz,
Dokunulmadan geçen yıllar bana ağır,
Sarılmadan geçip giden uğurlamaların kavuşmaları hep beklentisiz,
Söyleyemediklerini söylesen de şimdi, sesine aşina yanım onca sessizlikten sonra artık sağır. İsteyerek değil.. Birde bu akşam bana dinlenmek ister misin diye sormuştun ya işte Yorulmak dinlenmekle geçmiyor,
An be an çöküyor insanın içindeki güç,
Işığı sönüyor, beyaza dönüyor rengi gitgide, hissizleşiyor,
Ne yormak istedim seni ne de yormak kendimi,
Çok çalıştım,
Gitmeye de kalmaya da,
İkisi de aynı acı,Kolay değil.
Bugünlerde dilimde bir şarkı var aklıma sen geliyorsun. Hani bazen sana dinlediğim şarkıların sözlerini yazardım neden yazardım biliyor musun? O şarkılarda seni bulurdum. Ben bunu kimseye yapmamıştım ilksin.
Gün gelir seni unutursam başkalarında.
Sen de bundan benim gibi korkuyor musun?
Ya sana beni sorarlar da için acırsa?
Doğru söyle, benim gibi bekliyor musun?