RUHUMUN İZİ 🥀

Oysa aptallığımdan değil, sana olan sevdamdan kaldım.

Ben en güzel şiirleri sana yazdım.
En mutlu anlarım seninle olanlardı...
En güzel seninle mutlu oldum mesela, en güzel sana güldüm,
en güzel seni sevdim..

Ama en çok da sana kırıldım bu hayatta. Hiç bilmedin. En çok sana darıldım ben...
En çok sen üzdün beni, sen ağlattın...
Ne verdiysen kat kat fazlasını kopardın benden.
Yeri geldi 'defol git' der gibi konuştun.
Yeri geldi 'artık seni sevmiyorum' der gibi baktın...
Aldırmadım.
Oysa aptallığımdan değil, sana olan sevdamdan kaldım.
Anlamadın..

Eğer mümkün olsaydı, bugünden önce seni tanıdığım günü unuturdum... Ama olmuyor işte...
Sanki şuan gidiyorsun, öyle sıcak ki göğsüm... Öyle taze bir sızı var ki burnumun direğinde...
Sanki kalabalıkta annesini kaybetti içimdeki çocuk.
Çağırıyor, duymuyorsun...
Sen ne zaman aklıma gelsen,
beni aynı acıyla en baştan
bir daha terk ediyorsun...
Eyvallah..

Bu gece kendine içli bir şarkı seç...
Bu gece asla uyuma.
Bu gece aldığın günahlarım gelip aklına,
bir karabasan gibi çöksün boğazına.
Bu gece beni hatırla.
Hem de hiç sevmediğin,
hiç özlemediğin, hiç merak etmediğin halde öyleymiş gibi yaptığın için hatırla.
Bir idamlığın son arzusunu düşünür gibi uzun uzun düşün beni.
Çok haksızlık ettin çünkü,
Çok üzdün...
Biliyorsun, yok yereydi üstelik hepsi.
Ben yeni yeni kabulleniyorum bütün bunları.
Daha yeni yeni hazmediyorum aslında hiç sevilmediğimi..

Şimdi
sessiz harflerle usulca vedalaşırken seninle,
bir Sezen şarkısı mırıldanıyor dudaklarım.
''Ben senin hayatından gittim...''
Sana söz veriyorum,
bir daha üzemeyeceksin beni.!
Çünkü hayatıma uğramana bir daha asla izin vermeyeceğim..
Tebrikler…
Kendini bitirmeyi başardın bende.
Gurur duyabilirsin kendinle, hakkındır.
Hür olmanın haklı gururunu yaşa.
Neredesin, ne yapıyorsun söylemek zorunda değilsin.
Benden kanatlanıp uçtuktan sonra hangi dala konduğunun önemi yok artık.
Kanatların kırılana dek özgürlüğünün tadını çıkar. Hakkındır, tebrikler.
Sen varkende hep yüreğimdeydin , gittikten sonra da aynı yerde öylece duruyorsun.
Eskiden okşardın, şimdi batıyorsun…
Sevmek ne büyük aptallıkmış. Ve ben, ne kadar da çok sevmişim meğer…
Acılar mutluluktan beslenirmiş oysa.
Çok büyük acılar çekiyormuşsun, çok büyük seversen eğer. Benim acımın nedenide de sensin.
Suçsa kendinden çok sevmek birini, kabahatse herkesten farklı tutmaksa onun yerini. Özrüm kabahatimden büyük benim. En kötüsü de bunun farkında olduğum halde bir yanım seni istiyor hala. Ne yapacağımı şaşırmış durumdayım.
Kalsan katlanacak gibi değil, gitsem gönül razı değil.
Senin olmadığın bir hayata dar geliyor ruhum.
Kaç beden yokluğun, dünyaya sığamıyorum…

Her şey bitti…
Ben seni unutmasına unuturum da sen beni hatırlamaya mahkumsun. Sen beni en çok niye unutamazsın biliyor musun?
Çünkü günahımı aldın,
Çünkü canımı yaktın,
Çünkü sen haksızdın…
Unutma, ben senin kanayan vicdanınım!
Kime sarılsan, biraz daha sızlarım….