“Kadın yaralarını sever” demişti bir seferinde Kadriye Ana. Sonra da “Kurt nasıl avlanır bilir misin?” demişti. “Kurt sürüye girermiş, gözüne kestirdiği kuzuya küçük bir pençe atarmış. Çizik sadece. Sonra da dönüp ardını gidermiş. Kuzu o şokla hayatına hiç koşamayacağı kadar hızlı koşarmış kurdun peşinden. Ama kurt bilerek yaparmış bunu. Bilirmiş yaraladığı kuzunun peşinden geleceğini. Böyle yaparak kurt çoban köpeğinden, çobandan kurtulurmuş. İnine çekermiş kuzuyu. Sevda buna benzer.” dedi. “Yaralayanın peşinden gidersin. Hep ama hep.”
ŞİMDİ OKUDUĞUN
RUHUMUN İZİ 🥀
Non-FictionKalmak istedim, hep yanında kalmak istedim. Gözlerinde kalmak, yüreğinde kalmak, sol yanında, ömründe kalayım istedim. Gitmem için onca bahanem varken, kalmak için sebepler yarattım kendime. Hep kaldım, varlığında da kaldım yokluğundada. Zaman dedim...
