Günler güz yaprakları gibi birer birer dökülürken ayaklarımın
Dibine ben her gece karanlığa dikip gözlerimi senin aydınlığını bekledim.
SEN YOKTUN…
Binlerce adım attım bu kentin sokaklarında her köşeyi her parki her ağacı
ezberledim. Sevdaya bulanmış her kaldırım taşında senin adını aradım.
SEN YOKTUN…
Evlerin duvarlari birer birer üzerime yıkıldı her bir hücremin acısını
ta yüreğimde hissederken beni enkazin altindan çekip alabilecek elini aradim.
SEN YOKTUN…
Özlem sarkilarini ezberledim. Kimini bağıra çağıra kimini fisıltıyla
söyledim. Karanlığa haykırdım hasretini sesimi duyacaksin diye bekledim.
SEN YOKTUN…
Senden gelecek tek bir haberi bekledim saatler Asır gibi geldi geçmedi.
Çalan her telefonu yüreğimin deli gibi çaglayana dönen atışlarıyla açtım.
Senden baska duyduğum her seste hep ayni hayal kırıklığını yaşadım.
Onlar beni duymak istiyordu. Ben ise seni.
SEN YOKTUN…
Seni aramaktan yorgun düşmüş bedenimi karanlığın kucağına uzattım her gece
bir an önce sabah olsun diye uykunun beni çekip almasini istedim. Olmadı ! Kaç gece sabahı ettim gözlerimi kapamadan kaç gece merdivendeki ayak seslerini dinledim gelen sensindir diye.
SEN YOKTUN…
Her yağmurla birlikte hüzünde yağdı bu kentin üzerine. Bulutlar yalnızlığın
isaretiydi benim için. Beni ıslatan yağmur olmadı. Ben senin özleminle
sırılsıklamdım her mevsim. Hayat bana merhaba dedi. Uzun kıştan sonra gelmez
dediğim göçmen kuşların dönüşünü gördüm.
SEN YOKTUN…
Denizin sonsuz maviliğine umut bağladım kıyılarda fark ettim
bekleyişlerimi. Hep sensiz gemiler geçti limandan.
Ben gemicilerin hasret türkülerine eşlik ettim.
SEN YOKTUN…
Gözümden tek bir yaş akmadi. Onlar sana aitti.
Sana kalmalıydı.
Kimselere söyleyemedim acılarımı kimselere anlatamadim.
Nice firtinalar koptu yüreğimde dalgalar dövdü hayallerimi.
Sığınacak bir liman yaşlanacak bir omuz aradım.
SEN YOKTUN…
ŞİMDİ OKUDUĞUN
RUHUMUN İZİ 🥀
Non-FictionKalmak istedim, hep yanında kalmak istedim. Gözlerinde kalmak, yüreğinde kalmak, sol yanında, ömründe kalayım istedim. Gitmem için onca bahanem varken, kalmak için sebepler yarattım kendime. Hep kaldım, varlığında da kaldım yokluğundada. Zaman dedim...
