Kolay olmadı iki gözüm…
Senden sonrası hiç kolay olmadı.
Gördüğün, bildiğin, tanıdığın yaralarımın yanına bin yara eklendi.
En büyüğü de sendin.
Ki sen; dokunup saran, yaralarımdan öpendin benim. Sonra en büyük yara oldun.
Farkında olmadan öyle tutunmuşum ki sana, senden sonra düştüğüm o boşluktan tekrar tutunamadım.Kolay olmadı senden sonrası..
Sabahları uyanması, geceleri uyuması kolay olmadı.
Geceleri sen nöbetlerim uyutmadı, sabahları sessizliğin sancısı uyandırdı.
Günler bana uzun süre aymadı, gecelerim iyi olmadı.
Bir şarkı, bir söz, duvardaki saat, kaldırımın kırık taşı bile acıttı canımı.
Saatin tik tak sesini dinledim günlerce, yelkovanla akrebi izledim boş gözlerle.
Hangi gün, hangi ay, hangi mevsimdi bilmiyorum.
Senden sonrası bana hep sonbahardı…Kolay olmadı canımın içi…
Hergün bir haber, bir umut, bin yıkım yaşaması hiç kolay olmadı.
Beklemesi, savaşması, yenilmesi, unutması hiç kolay olmadı…
Gidende bendim bu hikayede, kalanda ben.Çok zaman geçti. Çok.. Yirmi mevsim sonrası alıştım.
Senden sonra ben aynı kalmadım sevgilim..
Hevesim, heyecanım, gülüşüm azaldı.
Beklentilerim azaldı, mutsuzluğum çoğaldı.
Seninle birlikte bir devirde bitti..Sen benim içimdeki çocuğun rengarenk uçurtmasıydın.
Bir kez uçup gittin ellerimden, bir daha hiçbir uçurtmayı tutmadım ve hiçbir uçurtmanın peşinden koşmadım.Senden sonra renklerimi kaybettim ve sadece gri ile siyahı sevdim.
Kolay olmadı iki gözüm…
Yıllarca kurduğum hayalleri, bir günde asıp idam etmesi hiç kolay olmadı…
ŞİMDİ OKUDUĞUN
RUHUMUN İZİ 🥀
Non-FictionKalmak istedim, hep yanında kalmak istedim. Gözlerinde kalmak, yüreğinde kalmak, sol yanında, ömründe kalayım istedim. Gitmem için onca bahanem varken, kalmak için sebepler yarattım kendime. Hep kaldım, varlığında da kaldım yokluğundada. Zaman dedim...