RUHUMUN İZİ 🥀

Benim umudum ol yine başkasıyla olma...

Merhaba :)
Söylemek istediğim, zamanında söyleyemediğim, içimde biriken dolup taşan cümlelerim..
Bir araya gelmek için çok uzağız artık biliyorum, biliyorum tekrarımız olmayacak.
İçimde ki ufacık umut kırıntısı tükenmese de, biz olmayacağız artık biliyorum.

Bir sahil kenarında başımı omuzuna yaslayıp uzun uzun anlatmak isterdim seni sana...
Seninle yaşadığımız günleri ve sonrasını.
Biriktirdiğim, söyleyemediğim ne varsa söylemek isterdim.
Sana baktığım  gibi kimseye bakmadım.
Seni sevdiğim  kadar kimseyi sevmedi kalbim.
Giderken beni götürmedin bari, benden çaldıklarını geri ver.
Yada susayan kalbime el ver senden başkasına yok yer mer.
En önemlisi, gururumu aşamayıp gösteremediğim sevgimden bahsetmek isterdim en çok. 
Ben seninle herşeyi unuttum sandım Yarım bıraktırmaya mahkum musun ha
kim sevmiş seni bu kadar istemiş kim görmüş bu kadar içten dilemiş.
Haklılıklarım, haksızlıklarım, doğrularım, yanlışlarım, sevinçlerim, gözyaşlarım..
Hepsinden biraz bahsetmek isterdim, çünkü hepsinin içinde sen varsın.

Bir tekrarımız olur diye değil yanlış anlama, senden sonra devam edebilmem için, iç huzurum için.
Çünkü ben biriktirdiklerim ve bitiremediklerim yüzünden bir adım öteye gidemiyorum.
Ben sevmekte zorlanan biri olarak, seni çok ama çok sevdim.
Şimdi tekrar sevmeyi gözüm kesmiyor, ki kalbim atmıyor kimseye kimseyi benimsemiyor.

Bir film de izlemiştim, diyordu ki;
"İnsan önce anlamıyor onun öldüğünü, bi kaç hafta bekliyosun kapıyı açıp gelmesini bekliyorsun. Sonra ilk gülüşünü unutuyorsun, bakışını sonra, sesini unutuyorsun. İşte o zaman kabulleniyorsun gittiğini, bir daha gelmeyeceğini anlıyorsun."

“Bana acı çektiren kişi benim ona duyduklarımın
birazını bana duysaydı, benim ona gösterdiklerimin
birazını olsun bana gösterirdi ve benim kalbimi
tüketmeye çalışmazdı.
Bir insan nasıl olur da
kendisini barındıran yuvayı yerle bir etmeye
böylesine çabalar...”